بررسی میزان انتقال و تاثیر سمیت آفت کشهای مورد استفاده در مزارع برنج به منابع آبی با استفاده از مدل

پارامترهای مهم پایداری کلی (Pov) ، پتانسیل انتقال به چهار شکل ممکن (اثرسمیت در آبهای زیر زمینی، سطحی، اثر جابجایی درآبهای سطحی و زیر زمینی) محاسبه و با تلفیق داده های بدست آمده با جذب قابل قبول روزانه (ADI) ، اثرات سمی بر موجودات آبزی ( LC 50 ماهی) ریسک آفت کش ها به ترتیب محاسبه و رتبه بندی شدند.این طبقه بندی بر اساس ریسک کم((%20متوسط((%60 وبینهایت زیاد((%100 طبقه بندی شدند. نتایج حاصل از ارزیابی ریسک انجام شده با استفاده ازمدلPIRIنشان داد حشره کش دیازینون وقارچ کش کاربندازیم دارای ریسک بسیار خطرناک (%100)میباشند. همچنین علف کش اکسادیارژیل،قارچ کش فلودیکسونیل دارای پایین ترین ریسک خطر (%20)میباشند.وباتوجه به استفاده زیاد حشره کش دیازینون در مزارع برنج شمال کشوراین حشره کش دارای ریسک بالا میباشدو توصیه نمی شود.

کلیدواژه ها:

آبهای سطحی ، اثرات سمی ، آفتکشها ، پایداری کلی ، موجودات آبزی