اثر متیل جاسمونات و سیلیس بر عملکرد گوجه فرنگی رقم دافنیس زیر تنش شوری در شرایط گلخانه

بهمنظور بررسی برهمکنش متیل جاسمونات و سیلیس بر عملکرد و اجزای آن در گیاه و میوه گوجه فرنگی رقم دافنیس تحت تنش شوری، آزمایشی بهصورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با 3 تکرار و هر تکرار شامل 4 مشاهده انجام شد . آزمایش در گلدانهای حاوی 8 کیلوگرم خاک ماسه ای در یک گلخانه تجاری و به مدت 11 ماه اجرا شد. عامل اصلی، شوری آب آبیاری در 3 سطح با قابلیت هدایت الکتریکی (صفر، 4 و 6 دسیزیمنس بر متر)، متیل جاسمونات به عنوان عامل فرعی، در 3 سطح (صفر، 5 و 7/5 میکرومولار) و سیلیس به صورت سیلیکات سدیم در 3 سطح (صفر، 4 و 8 میلی مولار) مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتیجه ها نشان داد که با افزایش غلظت شوری آب آبیاری از صفر به 6 دسی زیمنس بر متر، و با افزایش سطح متیل جاسمونات از صفر به 7/5 میکرومولار، و با افزایش سیلیکات سدیم از صفر به 8 میلیمولار، عملکرد کل به ترتیب از 145/1به 133/5، 144/2 به 136/2 و141/3 به 136/0 تن در هکتار کاهش یافت. بیشترین عملکرد میوه، 147/7 تن در هکتار بود که با استفاده از 4 میلیمولار سیلیکات سدیم و 7/5 میکرومولار متیل جاسمونات در شرایط غیرشور حاصل شد.

کلیدواژه ها:

متیل جاسمونات ، سیلیکات سدیم ، دافنیس ، شوری.