بررسی روش های کنترل علف های هرز در زراعت سیب زمینی

این پژوهش به منظور مقایسه روش های مدیریت اکولوژیک و شیمیایی بر ظهور، رشد و نمو علف های هرز سیب زمینی در سال 1394 در دو ایستگاه تحقیقات کشاورزی آلاروق و سامیان در شهرستان اردبیل در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل: 1.)سمپاشی بین پشته های سیب زمینی با علف کش تریفلورالین. 2.)سمپاشی بین پشته های سیب زمینی با علف کش متریبوزین. 3.)انجام کولتیواتور بین پشته ها. 4.)کاربرد مالچ بقایای گندم بین پشته ها. 5.)کاربرد مالچ بقایای کلزا بین پشته-های. 6.)کاربرد مالچ پلی اتیلن سیاه رنگ. 7.)کاربرد مالچ پلی اتیلن شفاف. 8.)شاهد با علف های هرز و 9.) شاهد بدون علف های هرز بود. بر اساس نتایج به دست آمده در این مطالعه کاربرد انواع مالچ، یک مرحله کولتیواتور و علف کش تاثیر معنی داری بر تراکم علف-های هرز سیب زمینی در هر دو ایستگاه داشت به طوری که کاربرد مالچ گندم تراکم علف های هرز سیب زمینی را نسبت به تیمار شاهد با علف هرز، 84 درصد کاهش داد. کاربرد بقایای کلزا نیز تراکم علف های هرز را در مقایسه با تیمار شاهد با علف هرز 79 درصد کاهش داد. زیست توده علف های هرز در تیمار های کاربرد پلاستیک شفاف و سیاه به ترتیب به میزان 48 و 40 درصد نسبت به شاهد عدم کنترل بیشترین مقدار زیست توده را داشتند، کمترین زیست توده علف های هرز نیز در کاربرد بقایای گیاهی کلزا و گندم به ترتیب با مقادیر 16 و 18 درصد بعد از شاهد عدم کنترل مشاهده شد. بیشترین عملکرد غده به بعد از تیمار شاهد کنترل به تیمارهای کاربرد متریبوزین، کولتیواتور و تریفلورالین مربوط بود و کمترین عملکرد با حدود 83 درصد مربوط به شاهد عدم کنترل و بعد از آن مالچ پلاستیک شفاف با 47 درصد بود. تیمار های مدیریتی بقایای گیاهی، صفحات پلی اتیلن سیاه، و کولتیواتور توانستند عملکرد غده را از خسارت علف های هرز حفظ نمایند، در نتیجه استفاده از مالچ ها بخصوص بقایای گیاهی در مقایسه با کاربرد علف کش می تواند موجب کنترل مناسب علف های هرز شوند.

کلیدواژه ها:

بقایای گیاهی ، علف کش ، کلزا ، گندم ، مالچ پلاستیکی