اثرات مصرف بلند مدت رژیم غذایی حاوی روغن کره سنتی بر سیستم تولید مثلی موش صحرایی نر

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 552

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

AMSMED19_062

تاریخ نمایه سازی: 1 دی 1397

چکیده مقاله:

سابقه و هدف: امروزه تخمین زده می شود 80-60 میلیون زوج در سراسر دنیا از ناباروری رنج می برند. مطالعات مشابه نشان می دهند که عادات غذایی به عنوان شاخص اصلی سبک زندگی، می تواند اثر قابل توجهی بر سیستم باروری در جنس مذکر داشته باشد. در دو دهه اخیر روغن تهیه شده از کره ماست سنتی توجه پژوهشگران را بخود معطوف کرده است. در حالیکه عقیده بر این است رژیم پرچرب می تواند سبب بروز آسیب سیستم باروری شود، اما شواهدی وجود دارد که نشان می دهد محصولات پروبیوتیک می توانند از ایجاد این مشکلات جلوگیری نمایند. اثرات مصرف روغن کره سنتی بر روی عملکرد دستگاه تولید مثل جنس نر بسیار محدود است. از اینرو، هدف مطالعه حاضر تعیین اثرات مصرف بلند مدت روغن کره سنتی بر دستگاه تولید مثلی موش های صحرایی جنس نر بود. مواد و روش ها:در این مطالعه تجربی تعداد 30 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار 60 روزه به میانگین وزنی 180±20 گرم بطور تصادفی به 3 گروه مساوی تقسیم شدند و به مدت 20 هفته متوالی به ترتیب با رژیم معمولی، رژیم حاوی 10 درصد روغن کره سنتی گوسفندی و یا 20 درصد روغن کره گوسفندی مداخله مورد نظر صورت گرفت. این موش ها از مرکز تحقیقات طب تجربی دانشگاه علوم پزشکی بیرجند خریداری شده بود و جهت تطابق با شرایط جدید 2 هفته در شرایط استاندارد آمایشگاهی بدون محدودیت دسترسی به آب و غذا نگهداری شدند. تمامی مراحل انجام کار مطابق با پروتوکل اخلاقی مصوب کار با حیوانات آزمایشگاهی کمیته اخلاق دانشگاه علوم پشکی بیرجند صورت گرفت. جهت تهیه غذا، پودر غذای حیوانات (بدون چربی) تهیه شد و با غلظت های 10 و 20 درصد از روغن به حالت خمیر و پلیت در آوردیم. جهت گروه کنترل از غذای پلیت استاندارد حیوانات آزمایشگاهی که بین 6-9 درصد حاوی انواع منبع تامین چربی می باشد استفاده شد. قابل ذکر است که نمونه ای از غذای حیوانات نیز جهت تعیین اسیدهای چرب موجود در آن مورد تجزیه تحلیل (HPLC) قرار گرفت. در انتهای مطالعه پس از بی هوشی موش ها به وسیله کتامین (80mg/kg) و زایلازین (10mg/kg)خونگیری از قلب انجام شد، سرم جدا شده و سطح سرمی هورمون های FSH، LH، لپتین و تستسترون به روشELISA مورد سنجش قرار گرفتند. همچنین بافت بیضه جهت انجام مطالعات هیستوپاتولوژی برداشته شده و در فرمالین 10 درصد تا ارسال به آزمایشگاه پاتولوژی نگهداری شد. داده ها پس از جمع آوری وارد نرم افزار SPSS نسخه 22 شده و بوسیله آزمون های آماری ANOVA و برای داده های دارای توزیع غیرنرمال آزمون کروسکالوالیس در سطح معنی داری برابر با 0.05 تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: تیمار پنج ماهه موش ها با رژیم حاوی روغن کره گوسفندی (هر دو غلظت) تاثیری بر وزن موش ها، وزن و مورفولوژی بیضه ها و همچنین غلظت پلاسمایی هورمون های تستوسترون و محرک رشد فولیکولی نداشت. اما غلظت هورمون LH در گروه دریافت کننده 10 درصد (39/0±46/0)و همچنین 20 درصد (11/1±80/1) روغن کره سنتی به طور معنی داری کمتر از گروه کنترل(46/0±02/2) بود. همچنین غلظت هورمون استرادیول نیز در گروه دریافت کننده 10 درصد(83/21±08/53) و همچنین 20 درصد(72/13±98/52) روغن کره سنتی به طور معنی داری کمتر از گروه کنترل(97/13±90/74) بود (001/0 =p). نتیجه گیری: یافته های این مطالعه نشان می دهند که روغن کره سنتی گوسفندی حتی در بلند مدت اثر مخربی بر روی دستگاه تولید مثلی موش های نر صحرایی نژاد ویستار ندارد.

نویسندگان

محمدمهدی حسن زاده طاهری

مرکز تحقیقات سلولی و مولکولی، دانشگاه علوم پزشکی بیرجند، بیرجند، ایران

محمدرضا دوست آبادی

گروه علوم تشریح، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی بیرجند، بیرجند، ایران.

حسن طالبی

کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی بیرجند، بیرجند، ایران