بررسی رفتارهای مراقبتی پرستاران و ماماها از دیدگاه دانشجویان در بیمارستان های آموزشی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی جهرم در سال 1396

مقدمه: مراقبت واقعیت اساسی و محوری رشته پرستاری است مراقبت پرستاری با هدف بهبودی و سلامت مددجو، نه تنها به نیازهای جسمی مددجو توجه دارد ، بلکه کلیه نیازهای عاطفی، روحی و اجتماعی مددجو را نیز در بر می گیرد.اجزای اصلی رفتارهای مراقبتی در رشته پرستاری و مامایی شامل اجرای تکنیک های درمانی به صورت ماهرانه و دقیق، ایجاد ارتباط صحیح بین مراقب و بیمار و انتخاب درست گزینه های مختلف حین مراقبت و عمل در بالین به صورت اخلاقی می باشد.روش کار: این مطالعه مقطعی بر روی 175 نفر از کلیه دانشجویان ترم 7 و 8 دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی جهرم بوده است. نمونه گیری به صورت دسترس (سرشماری) و با توجه به شرایط ورود به مطالعه بوده است. معیار ورود به مطالعه شامل تمایل به انجام همکاری و شرکت در پژوهش و معیار خروج از مطالعه عدم رضایت مبنی بر شرکت در مطالعه بوده است. ابزار گرداوری اطلاعات شامل دو قسمت، که قسمت اول مربوط به اطلاعات دموگرافیک و قسمت دوم پرسشنامه Caring Questions (Care- Q) که توسط لارسون توسعه یافته بود، شامل 57 گویه رفتارهای مراقبتی به ترتیب از مهمترین رفتار به کم اهمیت ترین رفتار می باشد جمع آوری گردید. این پرسشنامه دارای 6 حیطه در دسترس بودن پرستار (6 گویه)، پایش و پیگیری بیمار ( 8 گویه)، ارتباط توام با اعتماد با بیمار ( 18 گویه)، پیش بینی نیازهای بیمار 5) گویه)، آسودگی جسمی و عاطفی بیمار 11) گویه) و توضیح دادن به بیمار 9) گویه) است.تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از آزمون های آماری توصیفی ( میانگین، درصد و انحراف معیار) و با استفاده از نرم افزار آماری spss نسخه 19 بوده است.یافته ها: میانگین سنی کل دانشجویان21/95 0/80 سال بود میانگین نمره حیطه در دسترس بودن پرستاران جهت مراقبت از بیماران از دیدگاه دانشجویان 4/00 24/26 و در حیطه پیش بینی نیازهای بیمار 18/24 4/23 بود. همچنین در طبقه بندی سطوح رفتاری، %48.1 از دانشجویان معتقد بودند که پرستاران در حیطه توضیح دادن به بیمار در سطح متوسط قرار داشتند و رفتار مراقبتی %49.5 از پرستاران جهت برقرار آسودگی و آرامش بیماران در سطح خوب قرار داشت. نتیجه گیری: با انجام این مطالعه و کسب نتایج حاصل از سنجش میزان نگرش دانشجویان به رفتار مراقبتی پرستاران در مراقبت از بیماران می توان گامی در جهت پیشبرد سطوح مراقبتی برداشت و نقاط قوت و ضعف موجود را شناخت و در برنامه های آموزش مداوم و آموزش های حین خدمت از ان بهره جست.

کلیدواژه ها:

پرستاران ، ماماها ، رفتارهای مراقبتی ، دانشجویان