بررسی روابط اکولوژیکی موجود بین زنبور عسل و گیاهان

یکی از موضوعات مهم در اکولوژی مبحث همسازی است. یکی از موارد همسازی گرده افشانی است. گرده افشانی توسط زنبور عسل جریان ژنی بوجود می آورد و برون لقاحی صورت می گیرد و در نتیجه تنوع ژنتیکی بیشتر می شود. حفظ زنبور عسل به معنی حفظ محیط زیست و منابع طبیعی و ادامه حیات است. مورفولوژی و فیزیولوژی گل و فیزیولوژی و خصوصیات رفتاری زنبورها اهمیت زیادی دارد. تعامل گیاهان و زنبورها، با نوعی تلاش مسرانه در حفظ روابط اکولوژیک، استوار است، اما وقتی عوامل مداخله گر غیر طبیعی وارد می شوند، در اغلب موارد، بازخورد موفقیت آمیز نخواهد بود. این قبیل دخالت ها مانند تراریخت ها، ایجاد اشکال و طرح های هیبرید گل ها و روانه کردن آن ها به طبیعت، سبب تغییرات زیادی در شکل ظاهری گل ها شده است. در این میان، گیاهان که اولین حلقه از ارتباط به شمار می آیند آسیب پذیرترهسنند، چون نه تنها عامل عرضه کننده خود در طبیعت از نظر زنبورها را از دست می دهند بلکه به دلیل اختلالات ژنتیکی، بذرهایی تولید می کنند که غالبا نابارورند.

کلیدواژه ها:

همسازی ، زنبور عسل و اکولوژی