بررسی وضعیت آموزش بالینی از دیدگاه دانشجویان اتاق عمل و هوشبری و ارتباط آن با انگیزه تحصیلی در دانشگاه علوم پزشکی قم، سال 1396

زمینه و هدف:عدم علاقه و انگیزه ی تحصیلی دانشجویان چالش اساسی پیش روی آموزش بالینی است. پژوهش حاضر با هدف بررسی کیفیت آموزش بالینی از دیدگاه دانشجویان اتاق عمل و هوشبری و ارتباط آن با انگیزش تحصیلی در دانشگاه علوم پزشکی قم در سال 1396 انجام شد.مواد و روش ها:این مطالعه یک مطالعه توصیفی - تحلیلی از نوع مقطعی بود. جمعیت آماری شامل کلیه دانشجویان اتاق عمل و هوشبری دانشگاه علوم پزشکی قم در سال 1396 بود. 104 نمونه به روش سرشماری انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها در این پژوهش دو پرسش نامه بررسی وضعیت آموزش بالینی و پرسشنامه ی انگیزه ی تحصیلی هارتر بود. جهت توصیف وضعیت آزمودنی ها از آمار توصیفی میانگین و انحراف معیار و جهت تحلیل روابط از آزمون تی مستقل و پیرسون در نرم افزار spss نسخه 21 استفاده شد.یافته ها:دانشجویان اتاق عمل با کسب نمره 75 و هوشبری با کسب نمره 73، هر دو از وضعیت آموزش بالینی نسبتا مطلوبی برخوردار بودند. و انگیزش تحصیلی در هر دو رشته در سطح ضعیف بود. بین انگیزش تحصیلی و کیفیت آموزش بالینی ارتباط آماری معناداری مشاهده نشد 05 / P> 0بحث و نتیجه گیری:تقریبا وضعیت اکثر حیطه های آموزش بالینی نسبتا مطلوب و انگیزش تحصیلی ضعیف ارزیابی گردید. با توجه به تاثیر کیفیت آموزش بالینی بر انگیزش تحصیلی دانشجویان علارغم معنی دار نبودن ارتباط آنها از نظر بالینی، لازم است به اصلاح نواقص و تقویت جنبه های مختلف آن پرداخت.

کلیدواژه ها:

کیفیت ، آموزش بالینی ، دانشجویان اتاق عمل ، دانشجویان هوشبری ، انگیزش تحصیلی