بررسی تاثیر اجرای شیوه ی آموزشی مبتنی بر وظیفه بر میزان دانش پایه دانشجویان اتاق عمل دانشگاه علوم پزشکی ایران

زمینه و هدف:از دیر ایام پرکردن فاصله ی بین آموزش تئوری و بالینی از چالش های جدی آموزش پزشکی بوده است. اینکه چطور می توانیم دانشجویان تاریخ آموزش پزشکی را به گونه ای آموزش و تربیت نماییم تا توانایی اجرای وظایف محوله در آینده ی شغلی خود را داشته باشند که یکی از آن ها شیوه ی آموزشی مبتنی بر وظیفه است. در این شیوه دانشجویان در محیط یادگیری و بر اساس وظایف اجرایی در همان محیط آموزش می بینند که به نظر می رسد اجرای این شیوه در دانشجویان اتاق عمل بسیار حائز اهمیت است. چراکه به علت کمبود اتاق عمل های بیمارستانی به عنوان فضای آموزش بالینی دانشجویان نمی توانند هم زمان با گذراندن واحدهای تخصصی در همان جراحی های تخصصی نیز کارآموزی نمایند. این فاصله بین تئوری و کارآموزی منجر می شود که نیل به اهداف آموزشی به صورت درصد با موفقیت همراه نباشد. در این راستا مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر اجرای این شیوه ی آموزشی بر میزان دانش پایه دانشجویان ترم 6 اتاق عمل به انجام رسید.مواد و روش ها: مطالعه حاضر به صورت نیمه تجربی از نوع مطالعات مداخله قبل و بعد بود و بر روی57 نفر از دانشجویان کارشناسی اتاق عمل ترم 6 شاغل به تحصیل در دانشگاه علوم پزشکی ایران به صورت سرشماری در طی سال تحصیلی97 انجام شد. جهت جمع آوری اطلاعات در حیطه دانش پایه در دروس تکنولوژی جراحی دانشجویان از آزمون کتبی چهار گزینه ای که پایایی و روایی آن توسط چک لیست میلمن و 10 تن از خبرگان رشته تائید شده بود، استفاده شد. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری Spss نسخه 22 تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: نتایج مطالعه نشان داد که پس از اجرای آموزش با شیوه یادگیری مبتنی بر وظیفه، اختلاف معنی داری بین میانگین نمرات آزمون دانش دانشجویان گروه مداخله در مقایسه با گروه شاهد ایجاد شد.P<0.001نتیجه گیری:بر اساس نتایج حاصل از این مطالعه، استفاده از آموزش به شیوه ی آموزشی مبتنی بر وظیفه ، شیوه ای موثر در آموزش تئوری دانشجویان اتاق عمل هست. لذا به کارگیری این شیوه آموزشی به کلیه مسئولین آموزش تکنولوژی اتاق عمل توصیه می شود.

کلیدواژه ها:

تکنولوژیست اتاق عمل ، شیوه ی آموزش مبتنی بر وظیفه ، دانش پایه