تاثیر سطوح آبیاری و نیتروژن بر عملکرد و اجزای عملکرد آفتابگردان

به منظور بررسی تاثیر کم‌آبیاری و کود نیتروژن بر عملکرد و اجزای عملکرد آفتابگردان رقم پروگرس در سال زراعی 1388 آزمایشی به صورت کرت‌های خرد شده و در قالب طرح بلوک‌های تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بیرجند اجرا گردید. در این تحقیق آبیاری به عنوان فاکتور اصلی در سه سطح شامل تأمین 100، 67 و 33 درصد نیاز آبی گیاه و مقدار نیتروژن به عنوان فاکتور فرعی در چهار سطح شامل 0، 60، 90 و 120 کیلوگرم نیتروژن در هکتار بود. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اثر سطوح آبیاری و کود نیتروژن بر تعداد دانه در طبق، عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک در سطح 1 درصد معنی‌دار بود اما وزن هزار دانه تنها تحت تاثیر سطوح آبیاری و شاخص برداشت تحت تاثیر سطوح نیتروژن قرار گرفت. اثر متقابل آبیاری و نیتروژن بر هیچ یک از این صفات معنی‌دار نبود. بیشترین تعداد دانه درطبق (680/43 عدد)، وزن هزار دانه (46/58 گرم) و عملکرد دانه (3567/67 کیلوگرم در هکتار) از تیمار تأمین 100 درصد نیاز آبی حاصل شد که نسبت به تیمارهای تامین 67 و 33 درصد نیاز آبی، در صفت تعداد دانه در طبق از 24/1 و 67 درصدی و در صفت وزن هزار دانه از برتری به ترتیب 27/2 و 57/8 درصدی برخوردار بود. عملکرد دانه در تیمار تامین 100 درصد نیاز آبی 2/64 برابر تیمار تامین 33 درصد نیاز آبی بود. همچنین با افزایش مصرف کود از صفر به 120 کیلوگرم نیتروژن در هکتار تعداد دانه در طبق، وزن هزار دانه، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک و شاخص برداشت به ترتیب 24/2، 13، 49/1، 30/6 و 14/3 درصد و به طور معنی‌داری افزایش پیدا کرد. به طور کلی بر اساس نتایج این تحقیق برای داشتن تولید بالا در زراعت این دانه روغنی در شرایط این آزمایش تیمار آبیاری مطلوب و کاربرد 120 کیلوگرم نیتروژن در هکتار توصیه می‌شود

کلیدواژه ها:

آفتابگردان ، آبیاری ، نیتروژن ، عملکرد و اجزای عملکرد