اثر کم آبیاری و کود دهی ارگانیک بر افزایش کارایی مصرف آب ماش (Vigna radiata L.) در شرایط اقلیمی گرم و خشک

از راهکارهای مدیریتی موثر در تولید محصولات زراعی و افزایش کارایی استفاده از منابع اعمال توام کم آبیاری و مصرف کودهای زیستی کم هزینه است که می تواند از ابزارهای مهم در جهت نیل به اهداف کشاورزی پایدار بویژه در مناطق خشک و نیمه خشک باشد. به منظور بررسی واکنش گیاه ماش به کم آبیاری و سطوح مختلف کمپوست مصرف شده قارچ خوراکی آزمایشی بصورت اسپلیت پلات و در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعه آموزشی-تحقیقاتی مجتمع آموزش عالی گناباد در سال 1395 انجام گرفت. عامل اصلی بصورت آبیاری کامل و قطع آبیاری در مرحله غلاف دهی و عامل فرعی شامل بر سطوح 0، 20، 40، 60 و 80 کیلوگرم در هکتار کمپوست مصرف شده قارچ خوراکی بود. نتایج نشان داد عملکرد دانه و کارایی مصرف آب ماش بطور معنی داری تحت تاثیر اثرات برهمکنشی این دو عامل قرار گرفت. بیشترین عملکرد دانه از آبیاری کامل و مصرف 80 کیلوگرم در هکتار کمپوست بدست آمد، در حالی که کم آبیاری باعث کاهش عملکرد دانه گردید. از طرف دیگر کم آبیاری اثر مثبتی بر افزایش کارایی مصرف آب ماش داشت بطوری که حداکثر این شاخص از گیاهانی که تحت تیمار کم آبیاری و مصرف 60 کیلوگرم در هکتار کمپوست قرار داشتند بدست آمد و کمترین مقادیر مربوط به تیمارهای آبیاری کامل و عدم مصرف/ کاربرد 20 کیلوگرم در هکتار کمپوست بود.

کلیدواژه ها:

تنش خشکی ، عملکرد ، کارایی مصرف آب ، کمپوست ، ماش