تاریخچه و تحولات بیمه اجباری شخص ثالث با تاکید بر مفهوم حادثه و تعهدات صندوق تامین خسارت بدنی

حادثه در تبصره پنج ماده یک قانون بیمه اجباری مسئولیت مدنی دارندگان وسایط نقلیه موتوی زمینی مصوب 1378 چنین تعریف شده بود: منظور از حوادث مذکور در این قانون، هرگونه سانحه ای از قبیل تصادم، تصادف، سقوط، واژگونی، آتش سوزی یا انفجار وسایل نقلیه موضوع این ماده و نیز خسارتی است که از محمولات وسایل مزبور به اشخاص ثالث وارد شود . این تعریف تا حد بسیار زیادی محصور بود. اما در قانون بیمه اجباری شخص ثالث مصوب 1395 در بند پ ماده یک تعریفی بسیار موسع از حادثه بیان شده است. قانون گذار در بخش سوم قانون بیمه اجباری شخص ثالث سال 1395 به بررسی حقوق و تعهدات صندوق تامین خسارت های بدنی پرداخته است و بیمه گر و صندوق مکلف شدند خسارت های بدنی تعلق گرفته بیمه به شخص ثالث را به قیمت یوم الاداء را پرداخت نمایند. علاوه بر این درج شرط تعلیق تعهدات بیمه گر در قرارداد به هر نحوی باطل و بلااثر می باشد. در این تحقیق از روش توصیفی و تحلیلی با تکیه بر مطالعات کتابخانه ای استفاده شده است و هدف از این تحقیق بررسی تاریخچه و تحولات بیمه اجباری شخص ثالث با تاکید بر مفهوم حادثه و تعهدات صندوق تامین خسارات بدنی می باشد.

کلیدواژه ها:

شخص ثالث ، تحولات قانون گذاری ، حادثه ، جبران خسارات ، صندوق تامین خسارتهای بدنی.