رابطه بین طرحواره های ناسازگار اولیه با احساس تنهایی و پرخاشگری در بیماران قلبی_ عروقی

این پژوهش با هدف تعیین رابطه بی رابطه بین طرحواره های ناسازگار اولیه با احساس تنهایی و پرخاشگری در بیماران قلبی عروقی انجام گرفت. روش پژوهش حاضر توصیفی همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش کلیه بیماران قلبی عروقی که در سال 1398 به بیمارستان حشمت مراجعه کردند، می باشد. به روش نمونه گیری تصادفی ساده و براساس جدو براورد حجم نمونه مورگان،تعداد 345 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. در این پژوهش برای گردآوری داده ها از پرسشنامه طرحواره های ناسازگار اولیه با احساس تنهایی و پرخاشگری استفاده شده است. برای آزمون فرضیه های پژوهش، از آزمون های آماری پارامتریک ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام استفاده شد. در ضمن کلیه عملیات آماری با استفاده از نرم افزار spss تجزیه و تحلیل شد. نتایج پژوهش نشان دادند که مقادیر همبستگی بین ابعاد طرحواره های ناسازاگار اولیه با احساس تنهایی و پرخاشگری از نظر آماری معنی دار است (p<0/01).

کلیدواژه ها:

طرحواره های ناسازگار اولیه ، احساس تنهایی ، پرخاشگری