معماری سنتی ایران، نمودی از انسان کامل عطار نیشابوری

به اعتبار ساحت قدسی معمار سنتی، آموزه‏های معماری سنتی ایران را می‏‏توان به عنوان یکی از گنجینه‏های معرفتی در حوزه‏ی علوم انسانی اسلامی قلمداد کرد. ازاین‏رو این مقاله با این فرض که، در جامعه‏ی سنتی ایران، اصل سلوک عرفانی، نوازشگر روح معمار ایرانی بوده است، تلاش دارد، اصول معماری سنتی ایران را گواه این اصل قرار دهد که ساحت درونی معمار ایرانی، مراتبی عرفانی را درک کرده که بی‏شباهت به مراتب طی شده‏ی انسان کامل مدنظر عطار نیشابوری نیست. بنابراین چگونگی رابطه‏ی ساحت بیرونی معماری سنتی ایران و ساحت درونی معمار سنتی سوال اصلی این پژوهش است. از این‏رو، هدف این مقاله، انطباق اصول معماری سنتی ایران، با ساحت درونی معمار سنتی معرفی می‏شود تا در نهایت در این پژوهش، روش تحقیق، از نوع کتابخانه‏ای و در حوزه‏ی جمع‏آوری داده‏ها؛ شیوه‏ی مرور متون، اتخاذ شده باشد و همچنین در شیوه‏ی تحلیل داده‏ها، مرتب کردن متون، انتخاب مفاهیم راهگشای کار باشند.

کلیدواژه ها:

مقامات الطیور ، پنج اصل پیرنیا ، هفت وادی عطار نیشابوری ، معمار سنتی ،