تاثیر یک دوره تمرینات استقامتی ومقاومتی همزمان بر توان هوازی و کیفیت زندگی زنان یائسه

هدف از اجرای این پژوهش بررسی اثر یک دوره تمرینات استقامتی ومقاومتی همزمان بر توان هوازی و کیفیت زندگی زنان یائسه بود. روش اجرا: پژوهش حاضر از نوع پژوهش نیمه تجربی بود . 22 زن دارای اضافه وزن و چاق یائسه داوطلب به صورت تصادفی به دو گروه شاهد (n=10) و تجربی (n=12) تقسیم شدند.روش و اجرا: برنامه تمرینی شامل 8 هفته تمرین استقامتی-مقاومتی همزمان، هفته ایی 3 جلسه، هر جلسه به مدت 90 دقیقه که شامل 10 دقیقه گرم کردن،40 دقیقه تمرینات استقامتی پیشرونده با شدت 60 تا 80 درصد حداکثر اکسیژن مصرفی،35 دقیقه تمرینات مقاومتی با وزنه به میزان 60 تا 75 درصد یک تکرار بیشینه و 5 دقیقه سرد کردن بود. قبل و پس از تمرینات ورزشی، توان هوازی با استفاده از آزمون پیاده روی راکپورت و پرسشنامه کیفیت زندگی شامل حیطه سلامت جسمانی،حیطه روانشناختی،حیطه روابط اجتماعی وحیطه محیط زندگی نمونه ها اندازه گیری شد. پس از بررسی توزیع طبیعی داده ها از آزمون های t مستقل و وابسته و آزمون ویلکاکسون و یومن ویتنی استفاده شد.یافته های در سطح معنی داری P> 0/05 و با استفاده از نرم افزار آماری spss نسخه 22 تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: نتایج تحلیل آماری نشان داد که توان هوازی در گروه تمرین کاهش معنی دار و در مقایسه بین دوگروه تفاوت معنی داری دیده شد( .(P=0/00 همچنین اختلاف معنی داری در نمرات پیش و پس آزمون گروه تمرین در حیطه های وضعیت روانی (p=0/00)، سلامت جسمانی (p=0/01)، روابط اجتماعی((P=0/03 و وضعیت زندگی(P=0/01 دیده شد. در حیطه های وضعیت روانی((P=0/00، روابط اجتماعی((P=0/03 و وضعیت زندگی( (P=0/01 و توان هوازی (P=0/00)بین گروه ها در پس آزمون تفاوت معنی داری ایجاد شد.نتیجه گیری: یک دوره تمرینات ورزشی استقامتی-مقاومتی همزمان احتمالا ضمن بهبود توان هوازی موجب بهبود حیطه های کیفیت زندگی در زنان یائسه می شود.

کلیدواژه ها:

یائسگی ، کیفیت زندگی ، تمرین ورزشی ، توان هوازی