پژوهشی پیرامون چگونگی شناخت ملکه توسط زنبوران نر در پروازهای جفت گیری

هر بدون استثناء همه ی گونه های زنبوران عسل جنس آییس بر روی بال جفت گیری می نمایند. نرهای جنس آییس در نواحی تجمع زنبوران نر (DCA) و با کمیت زیادی گردهم آمده و ا ین تجمعات زنبوران نر بطور غیرمستقل از ملکه ها تشکیل می یابد. دستگاه پروازی زنبوران نر بخوبی تکوین یافته و شاخک های زنبوران نر دارای تعداد زیادی از صفحات منفذدار گیرنده ی پویایی می باشند که آماده برای تشخیص فرمون های ملکه می باشند. زنبوران نر آییس ملیفرا دارای صفحات منفذدار هفت برابر بیشتر از صفحات منفذ دار زنبوران کارگر می باشند. بعلاوه این زنبوران دارای چشم های مرکب بسیار بزرگ که کل بخش بالایی سر را تحت پوشش قرار می دهد. تعداد اوماتیدبا در زنبوران نر خیلی بیشتر از زنبوران کارگر با ملکه ها بوده و بنابراین توان تفکیک فضایی در این زنبوران بخوبی تکوین یافته است. همچنین قدرت بدنی و پروازی زنبوران نر نسبت به زنبوران کارگر بسیار بالا می باشد. در مجموع باید گفت قدرت بینایی بسیار بالا و قیق، قدرت تشخیص فرومونی بسیار بالا، وجود علامت رنگ در ملکه، سرعت و قدرت رقابتی با دیگر زنبوران نر در تشخیص ملکه توسط زنبوران نر در جفت گیری بسیار مؤثر است.

کلیدواژه ها:

نواحی تجمع زنبوران نر (DCA) ، جفت گیری ، شناخت ملکه ، زنبور نر