کاربست مفاهیم و نمادهای ایران باستان در طراحی آثار هنری-کاربردی محیط زیست شهری

زندگی مدرن و صنعتی شدن، سبب ایجاد شکافی عمیق میان بشر امروزی و فرهنگ و هویت سنتی گذشته ی او شده است. نمود این تعارض و تقابل امروزه در تمامی عرصه های زندگی و محیط زیست انسان ها قابل مشاهده است. جهانی شدن و اقتضایات آن نیز هر روز بر این تقابل دامن می زند و علیرغم گستردگی و تنوع هنرهای معاصر، به دلیل فراموشی تدریجی مولفه های هویت ملی در محیط زیست پیرامون، بحران گم شدن هویت و معنا در جامعه رو به فزونی است. به نظر می رسد که یکی از راه های برون رفت از این معضل، مطالعه و شناخت فرهنگ و آثار پیشینیان و الهام و به کارگیری آنها در هنرهای معاصر و محیطی به عنوانی بستری مناسب به منظور احیا، حفظ و ارتقای هویت ملی و فرهنگی در بطن جامعه باشد. این پژوهش کاربردی با استفاده از روش تحقیق توصیفی-تحلیلی و با رویکردی عملگرایانه (پراگماتیسمی) به دنبال امکان سنجی و پاسخ بدین سوال اساسی است که آیا می توان با استفاده از مفاهیم، نقوش، نمادها و آثار باستانی ایران به مولفه های تجسمی و بصری جهت هویت بخشی به آثار هنری- کاربردی محیطی دست یافت بدین منظور و به صورت مطالعه ی موردی، نمادها و مفاهیم باروری و حاصلخیزی ایران باستان ( از آغاز عیلام تا پایان هخامنشی ) و قابلیت به کارگیری آنها جهت طراحی و ارایه ی محصولات مبلمان شهری به عنوان بخشی از هنرهای محیطی در قالب گلدان های محیط شهری مورد مطالعه قرار گرفته است و پیشنهاداتی جهت به کارگیری محتوا و مفاهیم این نمادها در آثار مرتبط با محیط زیست شهری به صورت گلدان های شهری ارایه شده است. در پایان این نتیجه به دست آمد که تمدن های کهن ایران، با نقوش و مفاهیم اصیل و پرمعنا، ظرفیت و استعداد این را دارند تا به عنوان مراجع مناسبی جهت خلق جلوه هایی نو، فرهنگ ساز و هویت مند در هنرهای معاصر از جمله هنرهای تجسمی و محیطی مورد استفاده قرار گیرند.

کلیدواژه ها:

هویت ملی و فرهنگی ، ایران باستان ، مفاهیم باروری و حاصل خیزی ، هنر محیطی ، مبلمان شهری ، گلدان شهری