بررسی تاثیر روش ها و سطوح مختلف تغذیه شربت شکر بر پرورش نوزاد، رفتار عمومی و میزان آلودگی کنه وارووآ در زنبور عسل

در این مطالعه به بررسی تاثیر روش ها و سطوح مختلف تغذیه شربت شکر بر عملکرد کلنی زنبور عسل پرداخته شده است. این مطالعه بر روی سه جمعیت اولیه کندو (قوی، متوسط، ضعیف) و شش روش تغذیه ای مختلف جهت تغذیه زنبوران عسل بوده است. در این مطالعه چهار تکرار برای هر گروه از زنبوران از نژاد (Apis mellifera L.) در روش مزرعه ای در نظر گرفته شده است. در نهایت صفات اختصاصی ملکه، میزان پرورش نوزادان زنبور عسل، رفتار عمومی کلنی های زنبور عسل، میزان آلودگی زنبوران به بیماری کنه وارووآ مورد بررسی قرار گرفته است. مقایسه این عوامل نشان دادکه هیچ گونه تفاوت آشکاری در صفات اختصاصی ملکه وجود ندارد.(p> 0.05) در مورد تاثیرجمعیت اولیه کندوها روی میانگین سطح پرورش نوزادان کلنی های زنبور عسل، جمعیت اولیه کندوها از نوع قوی بیشترین میزان سطح پرورش نوزادان و جمعیت اولیه ضعیف کمترین میزان سطح پرورش نوزادان را داشته است (p> 0.05) . همچنین آمار مربوط به تاثیر جمعیت اولیه کندو روی میانگین رفتارعمومی کلنی های زنبورعسل بیانگر این نتیجه است که جمعیت های اولیه قوی درکندوها باعی ایجاد رفتارآرام تری نسبت به جمعیت های متوسط و ضعیف می شود (p<0.05) . در مورد بیماری کنه وارووآ هیچ اختلاف معنی داری مشاهده نشد (p> 0.05) . همچنین ارتباط معنی داری بین روش و میزان غذا دهی با شربت شکر در صفات اختصاصی جمعیت زنبوران وجود ندارد (p> 0.05) .

کلیدواژه ها:

زنبور عسل ، تغذیه ، شربت شکر ، کنه وارووا ، رفتار عمومی ، پرورش نوزاد ، صفات ملکه