بررسی استرس شغلی و ارتباط آن با حداکثر توان هوازی (VO2max) و سطح فعالیت فیزیکی در متصدیان امور بانکی

مقدمه: استرس شغلی زمانی رخ می دهد که بین نیازهای شغلی با توانایی ها و خواسته های فرد هماهنگی نباشد [1]. توانایی فیزیکی افراد، با استفاده از حداکثر توان هوازی (VO2max) که بیشترین ظرفیت انجام کار در طول شیفت است، تعیین می گردد. هرچه توان هوازی بیشتر باشد، شخص می تواند فعالیت های سنگین را راحت تر انجام دهد [2]. فعالیت بدنی علاوه بر ایجاد آمادگی جسمانی، از بروز بسیاری از بیماری های جسمی و روحی پیشگیری میکند [3]. هدف از این مطالعه، بررسی استرس شغلی و ارتباط آن با حداکثر توان هوازی و سطح فعالیت فیزیکی در متصدیان امور بانکی است. روش کار: این مطالعه به صورت مقطعی بین 82 نفر از متصدیان امور بانکی که با شیوه نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شده بودند، انجام شد. جهت تعیین استرس شغلی، سطح فعالیت فیزیکی و VO2max به ترتیب از نمونه ایرانی پرسشنامه استرس شغلی HSE [4]، پرسشنامه [0]IPAQ و تست پله [1] استفاده شد. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار 20 SPSS انجام شد. گفتنی است 005/ 0 Pvalue<معنادار تلقی گردید. یافته ها : در این پژوهش، کارمندان بانک به طور میانگین از لحاظ استرس شغلی، Vo2max و سطح فعالیت فیزیکی به ترتیب در رده-ی شدید تا متوسط، خوب و متوسط قرار گرفتند. همچنین بین استرس شغلی با سن، وزن، فعالیت فیزیکی و VO2max رابطه معناداری وجود داشت (005/ 0 Pvalue≤). ولی بین استرس شغلی با قد و BMI رابطه معناداری وجود نداشت ( 005/ 0 Pvalue> ). نتیجه گیری: طبق نتایج سطح فعالیت فیزیکی و به خصوص Vormax از عوامل تاثیر گذار بر استرس شغلی تلقی می گردد. به نظر می رسد به منظور کاهش استرس شغلی و در نتیجه بهبود بهره وری، تلاش در جهت ارتقاء سطح فعالیت فیزیکی و Vo2max ضروری است.

کلیدواژه ها:

استرس شغلی ، VO2max ، فعالیت فیزیکی ، کارمندان بانک