اثر تغذیه سیلیکون در کاهش اثرکمبود آهن در گیاه ذرت Zea mays L

کمبود آهن یک اختلال شایع تغذیه ای در خاک های آهکی است که در طیف وسیعی از گیاهان زراعی در مناطق خشک و نیمه خشک دیده می شود. سیلیکون باعث بهبود رشد و کاهش عوامل تنش زای زیستی و غیر زیستی می شود. در این تحقیق برهم کنش تغذیه سیلیکون و آهن گیاه ذرت رقم 604 بررسی شد. گیاهان در گلخانه تحت تیمارهای صفر، 2 و 10 (شاهد) میلی گرم در لیتر آهن Fe- EDTA و سیلیکون در دو سطح صفر و 1/5 میلی مولار به صورت سدیم سیلیکات کاشته شد. کشت پس از 21 روز تیماردهی خاتمه یافت و گیاهان برای بررسی رشد و آزمایش های بیوشیمیایی برداشت شدند. کمبود آهن به کاهش زیست توده، کلروفیل، کارتنویید، پروتیین و افزایش مالون دی آلدیید و پرولین آزاد منجر شد، در مقابل تیمار توام کمبود آهن و تغذیه سیلیکون تا حد زیادی منجر به بهبود زیست توده، کلروفیل، کاروتنویید و پروتیین گردید. واکنش به حضور سیلیکون در گیاهان تحت کمبود آهن نشان داد که این عنصر نقش مهمی در محدود کردن اثرات کمبود آهن داشته و کمبود آهن تا حد زیادی در حضور سیلیکون ترمیم می یابد.

کلیدواژه ها:

ذرت ، تغذیه سیلیکون ، کمبودآهن ، فاکتورهای بیوشیمیایی