بررسی تغییرات آنزیم پراکسیداز در فرایند مقاومت گیاه برنج به قارچ Magnaporthe grisea عامل بیماری بلاست برنج

تغییر در فعالیت آنزیم پراکسیداز در نتیجه آلودگی به بیماری قارچی بلاست در سه ژنوتیپ برنج شامل خزر ( مقاوم)، بینام (حساس) و لاین ایزوژنیک PKT104C با ژن مقاومت مشخص 3 (t)-Pi مورد مطالعه قرار گرفت. پس از کاشت بذرهای ارقام مورد اشاره در سینی های پلاستیکی و رسیدن آنها به مرحله چهار برگی پس از 22 روز در محیط گلخانه، با قارچM.grisea عامل بیماری بلاست مایه زنی شدند، سپس نمونه برداری و عصاره گیری از برگ ها بعد از 12 ساعت پس از آلودگی و به فاصله هر 12 ساعت یک بار به مدت یک هفته پس از مایه زنی، در برگ های تیماری و شاهد، برای آنزیم پراکسیداز به روش اسپکتروفتومتری و الکتروفورز، انجام و سنجش شد. نتایج نشان داد که در رقم مقاوم خزر و لاینایزوژنیک، 111 ساعت پس از مایه زنی، افزایش چشمگیر و معنی داری در مقدار آنزیم پراکسیداز نسبت به رقم حساس مشاهده شد و در الکتروفورز 2 باند ایزوزیمی در ژل جدا کننده مشاهده شد که در رقم مقاوم ضخامت بیشتری داشت. بدین جهت می توان به نقش آنزیم پراکسیداز در مسیر منتهی به ایجاد و القای مقاومت در برنج و در مقابل به بیماری بلاستاستنتاج نمود که با تولید و افزایش لیگنین و وجود تفاوت در مقایسه ارقام مقاوم و حساس و لاین ایزوژنیک با ژن مقاومت نیز مشخص شد.

کلیدواژه ها:

برنج ، بیماری بلاست ، القای مقاومت ، پراکسیداز ، M.grisea