تاثیر مدیریت کیفیت بر نوآوری سبز با نقش تعدیل کنندگی مقررات زیست محیطی (پتروشیمی زاگرس)

نوآوری سبز به نوآوری فن آوری ها، محصولات، خدمات، سازه های سازمانی یا شیوه های مدیریتی اشاره دارد که شرکت ها برای دستیابی به توسعه پایدار به تصویب رساندند . جدا از نوآوری عمومی مربوط به محتوای تغییر ناپایدار در تمام جهات، نوآوری سبز بر نوآوری به سوی پایداری، کمک به تلاش ها برای کاهش بارهای محیطی تاکید می کند و دارای اثر دوجانبه خارجی، یعنی دانش و اثرات مثبت زیست محیطی است که باعث می شود شرکت ها صرفا به سرمایه گذاری در آن تمایل داشته و در جستجوی یارانه ها از دولت باشند برای رسیدن به یک حسن مزایای قابل انعطاف در بازار جهانی، شرکت ها باید به نوآوری های تکنولوژیکی و نوآوری اداری توجه کنند. این تحقیق با هدف بررسی تاثیر مدیریت کیفیت بر نوآوری سبز با نقش تعدیل کنندگی مقررات زیست محیطی (پتروشیمی زاگرس) انجام شده است . تحقیق حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر روش، توصیفی- پیمایشی از شاخه میدانی است. در این نوع پژوهش رابطه میان متغیرها براساس هدف های پژوهش تحلیل می شود و به بررسی وجود یا عدم وجود رابطه و همبستگی، میزان و نوع رابطه بین متغیرهای مستقل و وابسته پرداخته می شود. با توجه به اینکه در این پژوهش از روش های مطالعه ی کتابخانه ای و بررسی متون و نیز روش های میدانی مانند پرسشنامه استفاده می شود؛ میتوان گفت که پژوهش حاضر بر اساس ماهیت و روش تحقیق، میدانی است. لذا این تحقیق توصیفی پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش حاضر مدیران ، کارمندان 892 پتروشیمی زاگرس واقع در ساختمان مرکزی پتروشیمی زاگرس در میدان هفت تیر میباشد، نمونه جامعه آماری و طبق فرمول کوکران تعداد 269 نفر از مدیران و کارمندان به صورت تصادفی ساده انتخاب و پرسشنامه بین آنها توزیع می گردد نتایج تحقیق حاکی از ان است که مدیریت کیفیت به طور منفی بر نوآوری فناوری سبز تاثیر می گذارد . مدیریت کیفیت به طور منفی بر نوآوری مدیریت سبز تاثیر می گذارد . مقررات زیست محیطی تاثیر منفی مدیریت کیفیت را بر نوآوری فناوری سبز کاهش می دهد . مقررات زیست محیطی تاثیرات منفی مدیریت کیفیت را بر نوآوری مدیریت سبز کاهش می دهد .

کلیدواژه ها:

مدیریت کیفیت ، نوآوری سبز ، مقررات زیست محیطی پتروشیمی زاگرس