براورد شاخص های اپیدومیولوژیکی،مرگهای تنفسی و قلبی_عروقی منتسب به آلاینده PM10 موجود در هوای شهر تبریز(سال 1390)

ذرات معلق هواباترسیب درکیسه های هوایی باحداقل رساندن انتقال اکسیژن ازهوا به خون باعث اسیب به ریه ها سلولها وهمچنین باعث سوزش و صدمه به چشم و کاهش میدان دید میگردد شهرتبریز به عنوان مرکز استان اذربایجان شرقی درحال حاضریکی ازپرجمعیت ترین الوده ترین شهرهای ایران به شمار میرود دراین تقحیق درمرحله اول داده های PM10 بصورت خام درسال 1390 ازسازمان محیط زیست و سازمان هواشناسی شهرتبریز گرداوری گردید درمرحله بعداین داده ها توسط نرم افزار EXCEL پردازش گردید و داده های پردازش شده به مدل AIR Q داه شد دراین تحقیق از4ایستگاه میدان نماز مستقر دراول راسته کوچه ایستگاه حکیم نظامی ایستگاه باغشمال و ایستگاه راه اهن استفاده گردید نتایج نشان داد که بشترین غلظت مربوط به ایستگاه میدان نماز باغلظت 87/95 میکروگرم برمترمکعب و کمترین غلظت مربوط به ایستگاه باغشمال باغلظت 78/33 میکروم گرم برمترمکعب بوده است همچنین نتایج حاصل ازمدل نشان داد که درسال 1390 تعداد 429 نفرمرگ قلبی عروقی درشهرتبریز به ذرات معلق کمتر ازده میکرون و موارد مرگ تنفسی ناشی ازPM10 83نفربراورد گردید تمامی ایستگاه هازنظر الایندگی ذرات درشرایط ناسالم براساس شاخص الودگی هوا PSI قرارداشتند و 21 روز درسال 1390 شهرتبریز دارای هوای ناسالم و 7روز دارای هوای بسیارناسالم بودها ست

کلیدواژه ها:

ذرات معلق 10 میکرون ، آلودگی هوا/تبریز/مدل AIR Q 2.2.3 ، مرگ تنفسی