تاثیر الگوی رانندگی بر میزان انتشار منابع متحرک تهران با استفاده از مدل IVE

هدف از این پژوهش نشان دادن تاثیر نحوه و الگوی رانندگی بر میزان تخمین انتشار آلاینده های هوا ناشی از منابع متحرک میباشد. چندین الگوی رانندگی از جمله الگوی رانندگی پکن، پونا، مکزیک و استاندارد FTP -که با استفاده از داده و مطالعات میدانی مختص همان منطقه به دست آمده است برای شهر تهران استفاده شد و در مدل IVE با جایگذاری داده های شهر تهران اجرا شد. با توجه به صحت سنجی انجام شده نتایج نشان داد که الگوی شهر تهران مابین الگوی مکزیک و پکن میباشد و عدم وجود داده الگوی رانندگی که نیاز به مطالعات میدانی دارد تاثیر قابل توجهی در نتایج مدل دارد که ممکن است این نتایج با دقت کم قابل استناد برای برنامه ریزی و مدیریت آلودگی هوای ناشی از تردد خودروهای جادهای نباشد. برای کاهش خطا در مدلسازی تخمین انتشار نیاز به سیکل واقعی شهر تهران بسیار ضروری به نظر میرسد. آلاینده های معیار با گزارش شرکت کنترل کیفیت هوا آورده شدهاست. مقایسه نتایج گزارش شرکت کنترل کیفیت هوا و نتایج سناریوهای مختلف در آلاینده های معیار نشان داد سناریو الگوی رانندگی پونا تفاوت زیادی با انتشار شهر تهران دارد و بعد از آن سناریو FTP در آلاینده NOx تطابق خوبی دارد، در آلاینده PM بین سناریو پکن و FTP است و در بقیه آلاینده ها بین سناریو پکن و مکزیکوسیتی میباشد.

کلیدواژه ها:

مدل IVE ، الگوی رانندگی ، آلودگی هوا ، منابع متحرک