الگوی مصرف انرژی در مزارع تولید گندم دیم در شهرستان کرمانشاه

نقش انرژی در توسعه و کارایی کشاورزی بسیار با اهمیت است. در سال‌های گذشته مصرف انرژی، به ویژه سوخت‌های فسیلی و کودهای شیمیایی در کشاورزی افزایش چشمگیری داشته است. یکی از راههای برآورد توسعه کشاورزی پایدار استفاده از جریان انرژی است. هدف از این تحقیق ارزیابی مصرف انرژی در مزارع تولید گندم دیم در شهرستان کرمانشاه می‌باشد. بدین منظور، اطلاعات از 120 مزرعه گندم دیم که با استفاده از روش نمونه‌برداری تصادفی انتخاب شده بودند در سال زراعی 92-91 جمع آوری گردید. نتایج نشان داد که کل انرژی ورودی معادل 8/14520 مگاژول در هکتار بود. بشیترین سهم از نهاده‌های ورودی در این کشبت بوم مربوط به کود نیتروژن با 59/35 درصد بود و بعد از آن سوخت دیزل با 87/25 درصد قرار داشت. میزان کارایی انرژی برای این سیستم معادل 88/1 به دست آمد. حدود 06/26 درصد از کل انرژی مصرفی در تولید گندم دیم مربوط به انرژی مستقیم بود،‌در حالی‌که سهم انرژی غیر مستقیم 94/73 درصد بود. با توجه به نتایج به دست آمده می‌توان با میریت‌های زراعی صحیح مصرف انرژی در واحد سطح را کاهش داد و راندمان انرژی تولیدی را بالا برد و در راستای رسیدن به کشاورزی پایدار و کاهش آلودگی محیط زیست گام برداشت.

کلیدواژه ها:

انرژی ، گندم دیم ، کارایی انرژی ، محیط زیست