نقش حفاظت بافت های تاریخی در توسعه پایدار شهری (مطالعه موردی : شهر نائین)

بافت های تاریخی شهرها آثار گرانبهای هستند که فرهنگ ، دانش معماری و شهرسازی گذشته را نشان می دهد و یا در بیان روشن تر هویت و شخصیت اجتماعی فرهنگی شهر را به نمایش می گذارند. جوامع انسانی همراه با حذف وابستگی انسان به محیط طبیعی و قدرت گرفتن تکنولوژی در عرصه حیات انسان، چهره شهرها و مسیر حیات توسعه آنها را به کلی دگرگون ساخت. این فضاها و بناها در جوامع توسعه نیافته یا در حال توسعه ، با گذشت زمان روند رو به فرسایش و نابودی را طی کرده و با مسائل و معضلات محیطی و پایداری گوناگونی روبه رو شده اند . اهمیت این بافت ها زمانی آشکار می شود که نگاهی حفاظت گرا به این فضاها در توسعه پایدار در جوامع پیشرفته باشیم. مقاله حاضر با استفاده از روش توصیفی_تحلیلی و براساس مطالعه کتابخانه ای تهیه شده و در آن سعی شده است که اهمیت موضوع حفاظت با تکیه بر معیارهای توسعه پایدار و تعیین رابطه میان این دو مفهوم با تاکید بر حفاظت از بافتهای تاریخی شهر نائین است . نتایج حاصل از تحقیق گویای آن است که با وجود اینکه اهداف و عملکرد های حفاظت شهری در برنامه ریزی ها و سیاست گذاری های ملی و بین المللی در پی تحقق توسعه پایدار تعیین شده اند . اما در عرصه عمل و همگرایی بین این دو مفهوم مشاهده نمی شود و این دو مقوله همواره با یکدیگر در چالش و تقابل اند . علت اصلی این تقابل نیز عدم توجه مسئولین به فرهنگ در سیاست گذاری های مرمت شهری و در نتیجه عدم مشارکت و حضور مردم در عرصه حفاظت از میراث فرهنگی و تاریخی شهر نایین است.

کلیدواژه ها:

شهر نائین ، بافت تاریخی ، حفاظت ، توسعه پایدار