نشانه شناسی شهر ساری با توجه به بناهای نو (نمونه موردی سردر ورودی بوستان ولایت ساری)

نشانه ها عناصر طبیعی و یا مصنوعی از پیش تعیینشدهای هستند که به واسطه کاربران و مخاطبین به گونه ای ناخودآگاه انتخاب می شوند که هویت شهر و منطقه را تعیین می کنند. شمال کشور با توجه به آب و هوای مرطوب آثار تاریخی چندانی ندارد و این بناها به زحمت قدمت چند صدساله دارند. طراحی شهری جدید و بناهای نوساز با الهام از گذشتگان، هویت شهر را در عین تکامل حفظ می کنند. همین تاثر از معماری گذشته و بومی منطقه موجب جذب افراد به این مناطق به عنوان نماد و نشانه شهر می گردد. نشانه ها با تقویت نمادهای اقلیمی هر منطقه، هویت آنها را به اشتراک می گذارند. امروزه به دلیل عدم وجود نشانه های اقلیمی و با توجه به چالش های فرهنگی اجتماعی موجود جامعه، در این پژوهش تلاش شده است تا پس از بررسی مفاهیم نشانه شناسی معماری، نماد و نشانه های معماری بومی مازندران را برشمرده و بازتاب آنها در المان مورد پژوهش در شهر ساری مورد بررسی قرار گیرد. نتایج این بررسی حاکی از آن است که وجود بناهای جدید به عنوان نشانه در شهر موجب تعلق و هویت ساکنین و همچنین القای فرهنگ بومی به غیربومیان می گردد و این نمونه موردی در دل خود نماد و نشانه های معماری این مرز و بوم را داراست

کلیدواژه ها:

نشانه شناسی ، بناهای نو ، بوستان ولایت ، ساری