نقش علم زمین شناسی مهندسی در منابع آب و قنات ها

کشور ایران در یکی از مناطق خشک در کره زمین واقع شده که به جز نوار شمالی، این سرزمین بزرگ شامل بیابان های پهناور در نوار مرکزی و جنوبی می گردد. متاسفانه در سال های اخیر خطر خشک سالی و بی آبی بسیار جدی شده است و عدم مدیریت صحیح در منابع آب موجود در کشور می تواند در آینده فاجعه بار باشد. منابع آب به دو بخش نزولات جوی و منابع زیرسطحی تقسیم می گردند. کنترل نزولات جوی که در واقع برنامه ریزی برای بارش می باشد بنا به دلایلی از جمله پرهزینه بودن و نتایج نامطلوب باروری ابرها تقریبا غیرممکن بوده است. اما در مورد منابع زیرسطحی می توان با مطالعات هیدرولوژیولوژی صحیح و کامل و مقید بودن به اجرای نتایج این مطالعات، از این بحران نجات یافت. کما اینکه گذشتگان ما بارها این بحرانها را پشت سر نهاده اند و با اطلاعات اندک علم زمین شناسی بومی و تجربه پیشنیان خود توانستند در خشک ترین مناطق همچون یزد، تمدن های بالنده ای را به وجود آورند. در این بررسی سعی می شود نقش زمین شناسی و هیدروژیولوژی را در یافتن منابع آب زیر سطحی و چگونگی استفاده و استحصال صحیح از آنها به اختصار بیان شود و طی بررسی اجمالی نقش زمین شناسی در قنوات، این مهم را یادآور شد که علم زمین شناسی یکی از پایه های شکل گیری تمدن کهن این مرز و بوم در یکی از خشک ترین مناطق کره زمین بوده است.

کلیدواژه ها:

قنات ، خشکسالی ، زمین شناسی ، هیدروژیولوژی ، منابع آب