ارزیابی تاب آوری نهادی جوامع شهری در برابر مخاطرات طبیعی مطالعه موردی : زلزله شهر اردبیل

تاب آوری، یکی از مفاهیم روز برنامه ریزی جوامع شهری، به دنبال آن است که توان برگشت به شرایط اولیه نسبی جهت ادامه حیات جوامع انسانی را بعد از رخداد مخاطرات طبیعی بررسی کند. تاب آوری در جوامع شهری به چهار معیار نهادی، اقتصادی، اجتماعی و کالبدی تقسیم می گردد. این پژوهش بر آن است تا میزان تاب آوری مناطق چهارگانه شهرداری های اردبیل را مورد تدقیق و سنجش قرار دهد تا بر اساس اطلاعات بدست آمده، مناطق شهر مورد مطالعه رتبه بندی گردیده و دید لازم به مدیران شهری و پژوهشگران آتی در جهت برنامه ریزی، اجرا و پژوهش های دیگر داده شود. پژوهش حاضر از شیوه فرآیند تحلیل سلسله مراتبی ( AHP ) بر اساس داده های جمع آوری شده از خبرگان و اهالی محلات مناطق چهارگانه شهر مورد مطالعه استفاده می کند. نتایج حاصل از پژوهش حاضر، ضریب تاب آوری نهادی مناطق را به ترتیب از بیشترین به کمترین یک، سه، دو و چهار و نیز میزان احتمال خسارت را بر اساس پرسشنامه یاد شده و روش مورد مطالعه این پژوهش از بیشترین به کمترین به ترتیب چهار، دو، یک و سه تعیین نموده است. در پایان با توجه به شاخص ها و معیارهای سنجیده شده و نتایج حاصل از آن، پیشنهاداتی جهت تقویت تاب آوری نهادی در شهر مورد مطالعه ارائه گردید.

کلیدواژه ها:

مخاطرات طبیعی ، تاب آوری ، تاب آوری نهادی ، اردبیل ، مناطق شهرداری اردبیل