ارزیابی پژوهش های ایرانی درحوزه آموزش ریاضی دوره پیش دبستانی

هدف از پژوهش حاضر شناسایی مطالعات ایرانی صورت گرفته در حوزه آموزش ریاضی دوره پیش دبستانی جهت پی بردن به تصویری جامع از پژوهشها و نقاط قوت و ضعف این دست از پژوهشها است تا ضمن آگاه ی از وضعیت موجود در این حوزه، برای ارتقاء آموزش ریاضی گامهای بعدی برداشته شود. در یک بررسی جامع، تمام مطالعات انجام شده در زمینه آموزش ریاضی دوره پیش دبستانی در کشور ایران مجموعا 30 مطالعه شناسایی شد. روش پژوهش حاضر از نوع ارزیابی است. مطابق با یافته ها، مطالعات در دو دسته علمی-پژوهشی (%77) و مروری (%23) جای گرفتند. از میان پژوهشهای کمی، %48 از پژوهشها با روش پژوهشی نیمه آزمایشی، %35 با روش پیش آزمایشی صورت گرفتهاند. بقیه انواع روش پژوهش شامل پیمایشی%9، همبستگی%4 و ارزیابی%4 بودند. در این میان جای خالی پژوهشهای با رویکرد کیفی در حیطه آموزش ریاضی پیش دبستانی احساس میشود. موضوع غالب پژوهشهای مروری یادگیری مفاه یم و روش تدریس بود. نتایج حاکی از آن بودند که قطب پژوهشهای حوزه آموزش ریاضی پیش دبستانی با روش کمی انجام شده است. با این حال، پژوهشهای کمی توضیحات دقیقی از ویژگیهای فنی ابزار گردآوری داده ها (روایی و پایایی) ارایه نکردهاند. از اینرو، به کارگیری ابزارهای دقیق برای انجام پژوهشهای کمی ضرورت مینماید. همچنین تاکید میشود از روش کیفی جهت انجام پژوهشهای آتی استفاده شود. به علاوه پژوهشهای مروری در زمینه های دیگر آموزشی نظیر محتوای آموزشی، بحث ویژگی های عاطفی-شناختی کودک و غنای محیط آموزشی ورود کنند و دست اندرکاران آموزشی را به اصول و چارچوب شفاف آموزشی مجهز نمایند.

کلیدواژه ها:

آموزش ریاضی ، دوره پیش دبستانی ، ارزیابی.