رابطه تفکر خلاق با سبک های یادگیری در دانش آموزان پسر پایه هفتم

هدف از این تحقیق بررسی رابطه تفکر خلاق با سبکهای یادگیری در دانش آموزان پسر پایه هفتم منطقه پنج شهر تهران در سال تحصیلی 1397-98 است. تحقیق حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نظر نحوه گردآوری اطلاعات، همبستگی-میدانی است. جهت گردآوری اطلاعات از دو پرسشنامه تفکر خلاق تورنس (1979) و سبکهای یادگیری کلب (1985) استفاده شده که پایایی پرسشنامه ها با روش آلفای کرونباخ به ترتیب 0/92 و 0/75 به دست آمده است. در این پژوهش جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان پسر پایه هفتم دولتی و غیردولتی منطقه پنج شهر تهران در سال تحصیلی 1397-98 به تعداد 5303 نفر بوده که بر اساس نمونه گیری تصادفی خوشه ای، تعداد 360 نفر به عنوان نمونه انتخاب شده اند. در نهایت با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون کولموگروف-اسمیرنف و آزمون ناپارامتریک اسپیرمن، بررسی و تحلیل داده ها انجام شده است. نتایج به دست آمده نشان می دهد که بین تفکر خلاق و سبکهای یادگیری ضریب همبستگی مثبت وجود دارد که نشان دهنده رابطه مثبت و مستقیم بین آنها است. همچنین مقدار پارامتر P کمتر از 0/05 به دست آمده که نشان دهنده معنادار بودن نتایج به دست آمده می باشد.

کلیدواژه ها:

تفکر خلاق ، سبک های یادگیری ، دانش آموزان پایه هفتم