نقش توانمندسازی در فرایند یاددهی - یادگیری با تاکید بر ضرورت نیازسنجی

بدون تردید مواجهه ی انسان معاصر با مشکلات، مسایل و چالشهای پیوسته فزاینده ی عصر حاضر، و چگونگی برون رفت از آن، از جمله ی دغدغه های اساسی اندیشمندان بوده است و نظامهای پرورش وآموزش همچنان نقش برجسته و موثری در ایجاد تحولات هدفمند در راستای تحقق اهداف زیرمجموعه ها و نظامهای اجتماعی به خود اختصاص میدهند. بشر امروزی برای رویارویی مولد و موثر با چالشهای علمی، صنعتی، فرهنگی، اقتصادی، اجتماعی، اخلاقی، بستری مناسب تر، کارسازتر وموجه تر از نظام تعلیم و تربیت شناسایی نکرده است. از اینرو، تحول در این نظام به عنوان پیش نیاز نیل به اهداف توسعه پایدار شناخته شده است. مانایی و پویایی هرسازمان یا نظام اجتماعی، به ویژه نظامهای آموزشی در عصر حاضر که تحولات شگرف در محیطهای رقابتی ویژگی بارز آن است، مستلزم شناسایی فرصت ها و تهدیدهای محیطی (درون - برون سازمانی) است .تحقق این مهم در چنین شرایطی به این امر بسته است که جمیع عناصر نظام مورد نظر، در سطوح مختلف، ازانتظارات و ضرورت های نقش خود آگاه باشند و مهمتراینکه، با برخورداری از مهارتهای بهینه سازی عملکرد در راستای ایفای نقش و تحقق اهداف نظام یا سازمان مورد نظر، کنشوری نمایند. هدف نوشتارحاضر، تبیین نقش توانمندسازی حرفه ای مربیان در فرایند یاددهی - یادگیری و تعیین ویژگیهای توانمندسازی حرفه ای کارآمد است . به این منظور و با استفاده از روش تجزیه و تحلیل مفهومی و استنتاجی، به بررسی و مرور یافته های پژوهشهای دقیق روشمند علمی میپردازد که رابطه مثبتی میان توانمند سازی حرفه ای مربی، عملکرد مربی، و دستاوردهای دانش آموز نشان میدهد . یافته ها موید نقش حیاتی نیازسنجی است. بر این اساس، تنها آن دسته از برنامه های اجرا شده برای توانمند سازی که ابتدا به نیازسنجی دقیق روشمند آموزشی گروه هدف پرداخته اند، قادر به مرتفع ساختن خلاءهای فرایند یاددهی - یادگیری بوده اند.

کلیدواژه ها:

توانمندسازی ، فرایند یاددهی - یادگیری ، نیازسنجی.