یادگیری مبتنی بر مغز و راهبردهای علوم اعصاب تربیتی چشم اندازی نوین فراروی آموزش و یادگیری

یادگیری شامل درک مواد ارائه شده با در نظر گرفتن اطلاعات مرتبط، سازماندهی ذهنی و ارتباط آن با دانش قبلی است. هدف پژوهش حاضر توصیف رویکرد یادگیری مبتنی بر مغز و راهبردهای علوم اعصاب تربیتی و تبیین چگونگی تاثیر آن بر فرایند یادگیری است. دراین پژوهش که در سال 1398 انجام شده است، از مقالات نمایه شده در پایگاه های اطلاعاتی ساینس دایرکت، اشپرینگر، اسکوپوس، پابمد، مگیران، ایران مکس، ایران داک، پروکوئست استفاده شد. مجموع مقالات بررسی شده شامل 53 مقاله بود که تحقیقات کیفی و کمی به زبانهای فارسی و انگلیسی از سال 2000 تا 2019 را در بر داشت. نتایج بیانگر آن بود که در اغلب جوامع دانش لازم درباره یادگیری مبتنی بر مغز و راهبردهای علوم اعصاب تربیتی در زمینه ی یادگیری ناشناخته بوده است. با این وجود، این رویکرد نوظهور که فرایندی یادگیرنده_ محور و مبتنی بر ساختار و عملکرد مغز میباشد که بازیابی اطلاعات از حافظه، یادگیری معنادار، سازماندهی ذهنی و تعامل پویا با بافت پیرامونی را تسه یل مینماید. اصول و راهبردهای مبتنی بر این رویکرد نوین میتواند در درجه اول به شناخت و کاربرد شیوه های یادگیری کارآمدتر منتهی شود و در آینده خدمات توانبخشی ذهنی را بهبود بخشد، و در درجه دوم باعث ایجاد فرصتهایی برای تفکر فراشناختی و یادگیری معنادار گردد.

کلیدواژه ها:

یادگیری مبتنی بر مغز ، علوم اعصاب تربیتی ، یادگیری معنادار