بررسی اصول معماری پایدار در ساخت مسکن بومی روستاهای اقلیم سرد

امروزه بحث توسعه پایدار و صرفه جویی در مصرف انرژی های فسیلی یکی از مهمترین دغدغه ها در سطح جهان وکشور محسوب می شود، به طوریکه کاهش مصرف انرژی و همزیستی با شرایط طبیعی و اقلیمی در منطقه یکی ازشاخص ترین هدف ها در معماری و شهرسازی شده است. روستاهای منطقه شمال غرب ایران (استان های اردبیل، آذربایجانشرقی و آذربایجان غربی) با داشتن قدمتی طولانی در سکونت و با توجه به شرایط اقلیمی خاص خود دارای معماریمسکونی بومی ویژهای می باشد که در این پژوهش بدان پرداخته شده است. هدف این پژوهش بررسی عناصر کالبدیمعماری بومی مسکونی روستایی، بررسی نما و جهت گیری خانه های روستایی این ناحیه، تاثیر استفاده از مصالح بومی برپایداری زیستی این مناطق، نقش اقلیم در طراحی بازشوها و نقش عناصر طبیعی چون گیاهان در مسکن روستاییمی باشد. بدین منظور از مطالعات کتابخانه ای شامل کتاب ها و مقالات و همچنین تجربیات میدانی در بازدید از روستاهایمتعدد این اقلیم استفاده شده است. نتیجه این تحقیق نشان داد که در معماری مسکونی بومی روستایی مناطق سردسیرشمال غرب ایران ویژگی های اقلیمی به خوبی در جهت گیری، ساخت و نمای ساختمان ها رعایت شده و همچنین استفاده ازگیاهان و مصالح بوم آورد باعث شده اند که ساختمان های بومی علاوه بر فراهم نمودن آسایش حرارتی و همسازی با اقلیم وطبیعت پیرامون بسیار اقتصادی و مقرون به صرفه باشند و نقش بسزایی در صرفه جویی انرژی دارند که ما حصل این مسالهمنجر به پایدار بودن محیط های روستایی بومی خواهد بود.

کلیدواژه ها:

معماری پایدار ، مسکن روستایی ، معماری بومی ، اقلیم سرد و کوهستانی ، روستاهای سردسیر