بررسی جمعیت ایران، ازدیاد، خانواده ها، تنظیم خانواده، سیاست جمعیت، جنبه های مذهبی، اسلام، ایران، چرایی افزایش جمعیت، سالمندی، ایران

پیش از انقلاب تلاش هایی در جهت کنترل جمعیت انجام گرفت، اما چندان موفقیت آمیز نبود. اما پس از انقلاب رشد جمعیت شتاب گرفت که طی 10 سال از 55 تا 65 نرخ رشد سالیانه جمعیت به 3/91 درصد نرخ باروری کلی رسید و ورود مهاجران از شرق و غرب بر جمعیت می افزود که کارشناسان جمعیت و بهداشت راجع به انفجار جمعیت در سرشماری سال 65 هشدار دادند. یکی از دلایل کنترل جمعیت در دهه 60 افزایش مرگ و میر مادران و نوزادان شدت داشت که این موضوع در هر جامعه ای به علت عدم امکانات بهداشتی و نداشتن برنامه منظم در باروری مادران است که برای جلوگیری از آن بهترین کارآموزش مادران بود که هر مادر فاصله میان بارداری ها را طوری تنظیم کند که بدنش آمادگی پذیرش فرزند بعدی را داشته و بچه به راحتی سقط نشود. یکی دیگر از دلایل، کافی نبودن امکانات کشور برای افزایش جمعیت بود که اگر جمعیت همین روند رو به افزایش برود کشور از نظر آموزش، تغذیه، اشتغال و ا منیت دچار مشکل می شود. از سوی دیگر کارشناسان اواسط دهه 70 اعلام کردند که ما اشتباه کردیم در مسئله نسل که باید متوقف می شد و نسل جوان را حفظ کرده و اگر با این روند کنونی پیش برویم کشور پیر خواهد شد. باید خانواده ها تولید مثل را زیاد و نسل را افزایش دهند و از این اشتباه باید پله ای ساخت برای بالا رفتن، ریسمانی برای پائین آمده و راه جبران را پیدا کرد و تا امید را له نکرده منتظر بالا رفتن بود. ما دیروز در دهه 60 نگران انفجار جمعیت و اکنون نگران انفجار سالمندی در آینده که خطر این کمتر از آن نیست و باعث کم شدن نیروی کار که تولید کننده و افزایش نیروی سالخورده و بازنشسته که مصرف کننده هستند می شود. پس باید خانواده ها از تک فرزندی که عواقب بیشتری نسبت به چند فرزندی دارد به فرزند آوری بیشتر رو آورند تا در آینده کشور ایران رو به پیری نرود و سالمند نشود.

کلیدواژه ها:

انفجار ، جمعیت ، سالمند شدن ، بی کاری ، ازدواج ، تک فرزندی ، فرزندآوری