شناسایی مکان های ژنی کنترل کننده رشد و نمو دانه رست های آفتابگردان تحت شرایط تنش شوری

شوری خاک و آب آبیاری یکی از مهم ترین عوامل محدود کننده تولید گیاهان زراعی در مناطق خشک و نیمه خشک دنیا می باشد. بهمنظور بررسی تاثیر سطوح شوری (صفر، 6 و 8 دسی زیمنس بر متر) بر صفات طول ساقچه، طول ریشه چه، وزن تر ساقچه، وزن تر ریشهچه، وزن خشک ساقچه، وزن خشک ریشه چه، درصد و سرعت جوانه زنی و تعیین موقعیت ژن های کنترل کننده صفات مذکور، آزمایشی به صورت فاکتوریل با طرح پایه کاملا تصادفی در سه تکرار صورت گرفت. فاکتور اول 116 لاین خویش آمیخته نوترکیب آفتابگردان حاصل تلاقیPAC2به عنوان والد مادری) وRHA266 به عنوان والد پدری) و فاکتور دوم سطوح شوری صفر، 6 و 8 دسی زیمنس بر متر بودند. مکان یابی ژنها با استفاده از نقشه پیوستگیSSR/SNPکه حاوی 495 نشانگر بود صورت گرفت. در سطح شوری صفر QTL 52در سطح شوری 28 ،QTLو در سطح شوری 8QTL3برای صفات مورد مطالعه شناسایی شد QTLهای هم مکان برایصفات مختلف در چندین گروه پیوسته شناسایی شد که همبستگی فنوتیپی مشاهده شده در بین صفات مورد مطالعه را تایید می کندشناساییQTLهای هم مکان باعث افزایش کارایی انتخاب به کمک نشانگر و پیشبرد برنامههای به نژادی گیاهی می شود

کلیدواژه ها:

آفتابگردان روغنی ، تنش شوری ، شناساییQTL ، نقشه ژنتیکی پیوستگی