حلیل ریسک در پروژه های خطوط لوله انتقال گاز استان گیلان با رویکرد حفاظت و اثرات زیست محیطی

پروژه های انتقال گاز، همواره از جمله پروژه هایی با خطرپذیری زیاد از لحاظ زیست محیطی بوده است بنابراین بررسی و کاهش ریسک پروژه امری حیاتی و لازم برای تیم اجرایی است. هدف ازاین پژوهش مطالعه و بررسی ریسکهای زیست محیطی پروژه انتقال گاز استان گیلان میباشد. بدین منظور ابتدا پروژه، به فعالیتهای مختلف برای کوچک کردن مسئله تقسیم گردید و به روش دلفی ریسکهای پروژه شناسایی و سپس با استفاده از روش FMEA ریسکهای پروژه از نظر خطرپذیری رتبه بندی شد. همچنین به منظور پایش روش FMEA، از روش AHP استفاده گردید. این پروژه به 15 فعالیت شامل 29 ریسک تقسیم بندی شده است. نتایج این دو روش نشان داده است که ریسکهای مربوط به فعالیت حفاری و لوله گذاری، تخریب زمین های کشاورزی و بستر رودخانه ها، آلودگی صوتی، آلایندگی ناشی از تردد وسایل نقلیه سنگین و همچنین فعالیت تقلیل فشار در ایستگاه، در اولویت ریسکهای پروژه قرار دارند. نتایج مقادیر RPN به دست آمده از ریسک ها نشان میدهد که 28 درصد از ریسکها دارای RPN بیشتر از میانگین بوده که در محدوده خطر قرار دارند. در انتها به منظور کاهش خطر ریسکهای زیست محیطی پروژه، روش هایی برای کنترل فعالیتهای پرخطر شناسایی شده، ارائه شد. همچنین نتایج بیانگر آن است که اجرای این روشها میتواند تا %90 خطر زیست محیطی مربوط به ریسکهای پرخطر را کاهش دهد.

کلیدواژه ها:

ارزیابی ریسک ، خط انتقال گاز ، تحلیل حالات خرابی و شکست ، حفاظت از زیر ساخت ، AHP