تاثیر طرحواره درمانی بر خودکارآمدی و امید به زندگی زنان مطلقه و طرحواره های ناسازگار اولیه فرزندان دختر
محل انتشار: هفتمین کنگره انجمن روانشناسی ایران
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,420
فایل این مقاله در 5 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
CIPSA07_124
تاریخ نمایه سازی: 5 بهمن 1398
چکیده مقاله:
پژوهش حاضر باهدف بررسی اثربخشی طرحواره درمانی بر خودکارامدی و امید به زندگی زنان مطلقه و تاثیر آن بر طرحواره های فرزندان دختر انجام شد. در یک مطالعه از نوع شبه آزمایشی با استفاده از طرح تحقیق پیش آزمون پس آزمون - 12 شرکت کننده که دارای فرزند دختر بودند به روش نمونه گیری در دسترس از میان کلیه زنان مطلقه دارای پرونده در اداره بهزیستی شهرستان کردکوی انتخاب شدند و به پرسشنامه های طرحواره یانگ، خودکارآمدی شرر و مادوکس و امید به زندگی اشنایدر پاسخ دادند. نتایج نشان دادند که طرحواره درمانی در افزایش احساس خودکارآمدی و امید به زندگی زنان مطلقه و در کاهش طرحواره های فرزندان دختر موثر بود. یافته های پژوهش حاکی از آن است که این روش درمانی می تواند در انجام فرآیندهای روانشناسانه جهت افزایش شناخت افراد مطلقه و سازگاری آنها مثمرثمر باشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سید مجتبی عقیلی
گروه روانشناسی، دانشگاه پیام نور واحد گرگان، گرگان، ایران
سکینه رضایی
کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرگان، گرگان، ایران