انتخاب هندسه مناسب جهت تهویه طبیعی در یک ساختمان سه طبقه همراه با بادگیر و هواکش خورشیدی

هدف از مطالعه حاضر بهینه سازی و بررسی تاثیر پارامترهای هندسی مختلف بر نرخ تهویه طبیعی ایجاد شده، از جمله زاویه قرارگیری هواکش خورشیدی و شکل دهانه ورودی بادگیر با استفاده از نرم افزار فلوئنت میباشد. مدل، ترکیبی از بادگیر و هواکشهای خورشیدی1 برای تهویه طبیعی یک ساختمان میباشد. برای محاسبه نیروهای شناوری از یک مدل توربولانسی2 استفاده شده است. نتایج به دست آمده نشان می دهند که برای یک ساختمان سه طبقه همراه با هواکشهایی که در سمت جنوبی ساختمان قرار گرفته اند، مناسبترین عملکرد در زاویه 30 درجه نسبت به سطح افق میباشد. . همچنین ایجاد انحنا در ورودی بادگیر موجب افزایش عملکرد و بهبود تهویه به دلیل افزایش سرعت در ورودی و افزایش نرخ جریان، میشود.

کلیدواژه ها:

بادگیر ، هواکش خورشیدی ، تهویه طبیعی ، مدل توربولانس