تاثیر آموزش تن آرامی بر اضطراب دانشجویان سال اول پرستاری در بدو ورود به محیط بالینی

مقدمه : دانشجویان پرستاری غالبا میزان بالای اضطراب را به خصوص در بدو ورود به دوره بالینی تجربه می کنند. که این مسئله موجب اختلال در امر یادگیری دانشجویان می گردد. لذا این مطالعه با هدف بررسی بررسی تاثیر آموزش تن آرامی بر اضطراب دانشجویان سال اول پرستاری در بدو ورود به محیط بالینی در سال 1390 در دانشکده پرستاری آبادان انجام گرفت.روش کار: در این مطالعه نیمه تجربی 37 نفر از دانشجویان پرستاری که برای اولین بار به محیط بالینی ( کارآموزی ) وارد می شدند انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه مورد - شاهد تقسیم شدند. در گروه مورد به مدت دو هفته روزی سه بار(یک بار به همراه پژوهشگر و دوبار به تنهایی در خوابگاه) آرام سازی پیشرونده عضلانی انجام گرفت. پرسشنامه اضطراب اشپیل برگر و کنترل شاخص های فیزیولوژیکی(فشارخون، نبض، تنفس و درجه حرارت) در هر دو گروه قبل و بعد از مداخله تکمیل شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار 17SPSS- و آزمون تی زوج و ممستقل انجام گرفت.یافته ها: میزان میانگین اضطراب در گروه مورد قبل آزمون (1/8 + 1/39) و بعد مداخله (3/6 + 7/33) و نمره پیش آزمون در گروه شاهد(2/11 + 8/39) و پس آزمون(5/11 + 7/44 ) بود. که آزمون آماری با برقرار بودن شرط موخلی و گزارش گرین- هوس اختلاف معنا داری را نشان داد. 01/0