تاثیر ضمانت نامه های بانکی در رویه بانکداری داخلی و بین المللی

ضمانت نامه های بانکی به عنوان یکی از ابزارهای مهم در مراودات تجاری داخلی و بین المللی برای تضمین تعهدات طرفین قرارداد یا مشتری است که به موجب آن بانک با تقاضای ضمانت خواه در مقابل ذینفع ضمانت نامه تعهد می نماید که مبلغ معینی از وجه نقد را در صورت نقض یا عدم اجرای قرارداد مربوطه از طرف ضمانت خواه به او پرداخت نماید.با عنایت به حجم و گستردگی معاملات تجاری کنونی وکارکردهای ضمانت نامه های بانکی، تضمین تعهدات موضوع ضمانت نامه های بانکی بر مبنای عقد ضمان مقرر در قانون مدنی قابل تعبیر کامل نبوده ودر بیان دیدگاه های مختلف ماهیت حقوقی ضمانت نامه ها به نظر می رسد آنها را بایداز قراردادهای خصوصی دانست که در قالب ماده 10 قانون مدنی مورد بررسی قرار می گیرند. اصل استقلال ضمانت نامه های بانکی بعنوان مهم ترین ویژگی این سند مورد توجه بوده و پرداخت وجه آن بدون توجه به قرارداد پایه بین طرفین، صورت می گیرد.بسیاری از ویژگی های اصلی ضمانت نامه های بانکی از جمله اصل استقلال ضمانت نامه بر اساس مقررات یکنواخت برای ضمانت نامه های عندالمطالبه تحت عنوان URDG 758پذیرفته شده است.با پذیرش این مقررات توسط بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران، تفاوتی در چارچوب های کلی صدور ضمانت نامه های داخلی و بین المللی توسط بانکهای ایرانی وجود ندارد.همچنین از تقسیم بندی های معمول و پرکاربرد ضمانت نامه ها می توان به ضمانت نامه های شرکت در مناقصه یا مزایده، حسن اجرای تعهدات، پیش پرداخت و... اشاره کرد.

کلیدواژه ها:

ضمانت نامه بانکی ، ذینفع ، ضمانت خواه ، اصل استقلال.