تاثیر هشت هفته تمرین هوازی برتغییرات سطح برخیاز شاخص های سیستم ایمنی در بیماران نارسایی قلبی

دستگاه ایمنی یکی از دستگاه های مهم در حوزه سلامت است که از عوامل متعددی تاثیر می پذیرند و بیماری عروق کرونر یکی از علل عمده از کارافتادگی جوامع بشری است. در این راستا شمارش گلبول های سفید خون پیش بینی کننده ی حوادث قلبی عروقی است و فعالیت بدنی منظم آثار قابل توجهی بر عملکرد جسمانی و سیستم ایمنی بدن دارد. هدف از پژوهش حاضر تاثیر هشت هفته تمرین هوازی برتغییرات سطح برخی از شاخص های سیستم ایمنی نارسایی قلبی بود. در این پژوهش، 24 نفر از مردان 50 تا 60 سال با نارسایی قلبی دارای EF کمتر از 45، میانگین نمایه توده بدنی 28 تا 29 کیلوگرم بر متر مربع، هدفمند انتخاب و تصادفی در دو گروه تجربی (12 نفر) و کنترل (12 نفر) تقسیم شدند. تمرین هوازی با شدت 40 تا 70 درصد حداکثر ضربان قلب، 3 جلسه در هفته، زیر نظر پزشک متخصص، با در نظر گرفتن توانایی آزمودنی ها با استفاده از تردمیل و چرخ کارسنج طراحی شد. قبل و پس از اجرای برنامه تمرینی نمونه های خونی جهت بررسی آزمایشگاهی متغیرهای مورد نظر از هر دو گروه گرفته شد. داده ها با T Test (سطح معنی داری P> 0/05) تحلیل شدند. نتایج این پژوهش نشان داده هشت هفته تمرین هوازی بر سطح مونوسیت سرم (P=0/928)، لنفوسیت سرم (P=0/396)، بازوفیل سرم (P=0/231)، ائوزینوفیل سرم (P=0/747) و نوتروفیل سرم (P=0/487) نارسایان قلبی تاثیر معناداری ندارد. با توجه به یافته های این پژوهش می توان گفت هشت هفته تمرین هوازی تاثیر معناداری بر تغییرات سطح برخی از شاخص های سیستم ایمنی در بیماران نارسایی قلبی نداشت. احتمالا برنامه تمرین هوازی به مدت هشت هفته مانع از ایجاد التهاب در آزمودنی های گروه تمرین شده ولی از شدت کافی برخوردار نبوده است. پس شاید تمرینات ورزشی بتوانند با متعادل نگه داشتن شاخص های عملکرد ایمنی تا حدودی در سلامت این دستگاه و نیز دستگاه قلب عروقی موثر باشد.

کلیدواژه ها:

گلبول سفید ، نارسایی قلبی ، تمرین هوازی