بررسی اثربخشی آموزش مهارت های ارتباطی بر خودکار آمدی و تکانشگری و فرسودگی شغلی در کارکنان بانک ملی ایران

هدف از این پژوهش بررسی اثربخشی آموزش مهارت های ارتباطی بر خودکار آمدی و تکانشگری و فرسودگی شغلی در کارکنان بانک ملی ایران است. تحقیق حاضر ، کاربردی و از نوع شبه آزمایشی از نوع پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل است. با توجه به نوع اطلاعات لازم در انجام این تحقیق از دو روش بررسی کتابخانه ای و بررسی میدانی استفاده شد. از پرسشنامه تکانشگری بارات، خودکار آمدی عمومی شرر، پرسشنامه فرسودگی شغلی گلدارد استفاده شده است.جامعه آماری در این پژوهش، کلیه کارکنان بانک ملی ایران بوده و نمونه شامل 24 نفر از کارکنان و پرسنل بانک ملی که معیارهای ورود و خروج را دارا بودند. نمونه مورد مطالعه به صورت در دسترس و داوطلبانه از بین دارندگان معیارهای فوق انتخاب شده و در پیش آزمون شرکت داده شدند سپس در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. در این پژوهش تجزیه و تحلیل اطلاعات بسته به نیاز از نرم افزارهای Excel و SPSS و با استفاده از واریانس انجام گردید. از این پژوهش اینگونه نتیجه می شود که آموزش مهارت های ارتباطی بر خودکار آمدی و تکانشگری و فرسودگی شغلی در کارکنان بانک ملی ایران تاثیر معناداری دارد.

کلیدواژه ها:

آموزش مهارت های ارتباطی ، خودکار آمدی ، تکانشگری ، فرسودگی شغلی