مقایسه میزان مورتالیتی ترمیم پارگی آنوریسم آئورت شکمی به روش اندوواسکولار با روش باز آن

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 608

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CTROR01_069

تاریخ نمایه سازی: 27 آذر 1398

چکیده مقاله:

مقدمه : آنوریسم آئورت شکمی یک دیلاتاسیون غیر طبیعی موضعی آئورت می باشد که در اثر تضعیف پیش رونده دیواره آئورت ایجاد می گردد و مبتلایان به این بیماری در معرض پارگی خودبخودی آنوریسم قرار دارند. علیرغم پیشرفت چشمگیر علم پزشکی و نیز ایجاد بخش های مجهز مراقبت های ویژه، هنوز هم پارگی آنوریسم دارای عوارض فراوان بوده و میزان مرگ و میر فوق العاده بالاست. این مطالعه به صورت گذشته نگر، میزان مورتالیتیترمیم پارگی آنوریسم آئورت شکمی به روش اندوواسکولار را نسبت به روش باز آن مورد بررسی قرار داده است. روش ها : مطالعه مروری حاضر با جستجو در پایگاه های اطلاعاتی Mag Iran ، Iran doc ، SID ، Google scholar با استفاده از کلیدواژه های اندوواسکولار، آنوریسم و آئورت شکمی در پایگاه های اطلاعاتی PubMed ، Google Scholar ، SID در طی 15 سال اخیر انجام شده است. یافته ها: نتایج حاصل از مطالعات متعدد غالبا مورتالیتی کمتر روش اندوواسکولار با درصدهای متفاوت نسبت به روش باز در ترمیم پارگی آنوریسم آئورت شکمی را نشان می دهد، اگر چه در برخی از مطالعات یافته ها عکس این مورد است. نتیجه گیری : از جمله مزایای بالقوه ترمیم پارگی آنوریسم آئورت شکمی به روش اندوواسکولار نسبت به روش باز؛ می توان به از بین بردن درد و ترومای همراه در روش باز، کاهش مدت زمان بیهوشی و بستری و از دست دادن خون اشاره نمود. با توجه به یافته های حاصل از میزان مورتالیتی روش جراحی اندوواسکولار و عمل جراحی باز، این طور به نظر می رسد که مورتالیتی در روش اندوواسکولار به طور قابل توجهی کمتر است؛ بنابراین این روش می تواند به عنوان یک روش ایمن در ترمیم پارگی آنوریسم آئورت شکمی در نظر گرفته شود.

نویسندگان

نسرین کمالی

کارشناسی ارشد اتاق عمل، گروه اتاق عمل، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی، بجنورد، ایران

فهیمه قادری

دانشجوی کارشناسی اتاق عمل، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی، بجنورد، ایران

فائزه کاظم پور

دانشجوی کارشناسی اتاق عمل، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی، بجنورد، ایران

فائزه طهماسب زاده

دانشجوی کارشناسی اتاق عمل، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی خراسان شمالی، بجنورد، ایران