ضرورت برنامههای اصلاح نژادی گاو بومی و گاومیش بهمنظور حفظ ذخایر ژنتیکی

دامپروری به عنوان یکی از بخشهای اصلی کشاورزی و تولیدکننده فرآورده های دامی نقشش مهمیشی در زمینه فعیالییتهای اقتصادی و اجتماعی و تأمین احتیاجات غذایی کشور بر عهده دارد. گسترش و کاربرد علوم دامی از یکسو باعث افزایش تولیدات دامی، بهبود سطح کیفی تغذیه و سلامت جامعه میشود و از سویی دیگر به کاهش واردات، صرفه جویی ارزی، خودکفایی و اشتغال کمک مینماید. لذا به منظور دستیابی به چنین اهدافی، برنامهریزی صحیح و مدیرییتی کارآمد برای شکوفایی استعدادها و پتانسیل های بالقویه در این زمینه نیاز است. در گذششته ازنظر ژنتیکی طی گستردهای از جمعیتهای حیوانی که دامهای اهلی را هم شام میشدند، در دسترس بودند ولی امروزه این نگرانشی وجود دارد که باتوجه به سریعتر شدن نرخ انقراض این ذخایر ژنتیکی، آیندگان ما ازلحاظ ژنتیکی قدرت انتخاب کمتری داشته باشند. به همین علت ضرورت حفاظت هرچه بیشتر از این پتانسیل های ژنتیکی امروزه بیشتر از هر زمان دیگری احساس میشود. هدف از این بررسی اجمالی، نگاهی کوتاه بر ضرورت حفاظت از ذخایر ژنتیکی و وضعیت کنونی برنامه های اصلاح نژادی گاو بومی و گاومیش میباشد

کلیدواژه ها:

دامپروری ، انقراض ، حفاظت ، تغذیه ، اقتصاد