رسانه ها و روابط عمومی در مدیریت بحران

بحران ها بر خلاف بسیاری از پدیده ها نه فقط تن به محیط آزمایشگاهی نمی دهند، بلکه به ندرت رخ می دهند، هرکدام نیز مشخصات متفاوتی نسبت به دیگری دارد، بنابراین تن به مطالعه علمی نمی دهند؛ اما به دلیل اثرات و نتایج مهمی که از خود به جایی می گذارند با روش های عقلی و استدلالی تجزیه و تحلیل می شوند و سعی می شود روش صحیح برخورد با آنها را تشخیص داد. در تحقیق حاضر سعی شده است که با بیان اهمیت و جایگاه روابط عمومی و رسانه ها در مدیریت بحران با مطالعه مروری الزامات یک ارتباط صحیح در فرآیند مدیریت بحران بحث شود. در مرحله قبل از بحران، برنامه ریزی برای ایجاد زیرساخت های رسانه ای و آمادگی با شرایط بحرانی به منظور تولید خبر و پیگیری شفاف آن به بحث گذاشته شده است. ضرورت ها و فواید زیرساخت هایی همچون شبکه همکاری مدیریت بحران، شبکه حس گره ای بی سیم و فناوری بیومتریک به عنوان زیرساخت های مناسب روابط عمومی در مدیریت بحران به عنوان نمونه بحث شده است. در مرحله حین بحران نیز ماهیت شایعه ها و مقابله اثربخش با آنها، واکنش های مقامات و همچنین فضای سیاسی حاکم در شرایط بحرانی و الزامات روابط عمومی برای انجام اثربخش وظایف خود بحث شده است و در مرحله پس از بحران روی بازخوانی عملکرد روابط عمومی تاکید شده است که به عنوان نمونه بازخوانی روابط عمومی سونامی فوکوشیما ذکر شده اند.

کلیدواژه ها:

مدیریت بحران ، روابط عمومی ، رسانه