بررسی تمهیدات شهرسازی جهت کاهش آسیب پذیری در مقابل سونامی؛ مطالعه موردی: شهر ساحلی کانن، آمریکا

سونامی پدیده ای است که اغلب به علت وقوع زلزله در کف دریاها و اقیانوس ها ایجاد می شود و موج های بلند و سهمگین آن خسارات زیادی را به سکونتگاه ها و زیستگاه های ساحلی وارد می کند. هدف از نگارش این مقاله ارایه راهکارهای شهرسازی مقابله با سونامی است که حاصل از مطالعه موردی سونامی 1964 شهر کانن در ارگان واقع در امریکا می باشد و به کمک آنها می توان آسیب پذیری سواحل و سکونتگاه های انسانی را به مقدار قابل ملاحظه ای کاهش داد. روش پژوهش مروری و مبتنی بر مطالعه منابع مکتوب و جستجوی پایگاه های اینترنتی است. نتایج مهمی از مقاله حاصل شده که از آن جمله می توان به نورپردازی مناسب مسیرهای تخلیه، تخلیه عمودی، استقرار باجه اطلاع رسانی در مکان های صحیح، درنظر گرفتن محل تجمع مناسب برای بازماندگان، استفاده از علایم تخلیه، نقشه های سه بعدی و مشخص کردن نواحی امن با استفاده از علایمی گویا اشاره کرد. در انتها نیز به ارایه ایده های نوینی مانند ساخت صخره های مرجانی مصنوعی ایجاد سدهای طبیعی و بهره گیری از ساختمان های با فرم مناسب پرداخته شده است.

کلیدواژه ها:

مقابله با سونامی ، کاهش آسیب پذیری ، شهرسازی