بررسی مزایا ، چالش ها و معماری دو فناوری رایانش ابری و رایانش مه

با ورود اینترنت اشیا و با توجه به حجم بالای داده ها و نیاز به تحلیل و مدیریت آن ها، و نیز به علت رشد بسیار سریع حجم داده ها، فناوری یارانش ابری پا به عرصه گذاشت. در این فناوری که یک مفهوم انتزاعی است ، فضای دخیره سازی به صورت یکپارچه و نامحدود بر روی تمامی سرورها قرار دارد. اما رایانش ابری نیز معایبی دارد. انتقال داده بین ابر و گره های اینترنت اشیا زمانبر است ، مخصوصا در کاربردهای حساس به تاخیر که زمان برای ما فاکتوری حیاتی به شمار می رود، رایانش ابری پاسخگوی نیاز ما نیست. بدین منظور فناوری مه به کمک ابر آمده است، تا مشکل تاخیر مخصوصا در لبه های شبکه را حل کند . در رایانش مه ، منابع به لبه های شبکه نزدیک هستند و این باعث کاهش تاخیر در پاسخگویی و پاره ای مزایای دیگر از جمله مسائل امنیتی می شود . معماری مه ، یک معماری سه لایه است . در پایین ترین لایه ، لایه ترمینال قرار دارد و سپس به ترتیب لایه مه و لایه ی ابر قرار دارند.

کلیدواژه ها:

رایانش ابری ، رایانش مه ، معماری