مکانیابی سایت اسکان موقت پس از زلزله با استفاده ازGIS(مطالعه موردی منطقه 5 شهرداری تهران)

مطالعات در زمینه مدیریت پس از سوانح نشان دادهاند که در بسیاری موارد، به ویژه در مناطق شهری و توسعه یافته تر، به سازی و بازسازی، بعد از سانحه، پیچیده و کند میشود. این امر به واسطه عواملمتعددی چون پیچیدگی و عناصر ساختمانی به جا مانده از واحدهای مسکونی ویران شده، سطح توسعه ی منطقه، تشکیلات دیوان سالاری حاکم بر روند ساختمان سازی، تعداد بسیار زیادی بیخانمانها، سطح استاندارد زیست اولیه و غیره میباشد. در این حالت تهیه مسکن پس از مرحله سرپناه اضطراری، مشکل یکی از مهمترین مسائلی که پس از وقوع زلزله مورد توجه سازمانهای مسؤول در زمینه مدیریت بحران قرار میگیرد، انتخاب محلی مناسب و ایمن جهت استقرار موقت جمعیتهای آسیب دیده از سوانح است. سامانه اطلاعات جغرافیایی GIS با توجه به ویژگی منحصر به فرد آن در مکان یابی میتواند به عنوان یک ابزار کار آمد در مکانیابی منطقی جهت استقرار آسیب دیدگان در خدمت تصمیم گیرندگان قرار گیرد. در این مقاله منطقه 5 شهرداری تهران به عنوان الگوی تهیه پایگاه داده مکانی به منظور مکانیابی محلهای استقرار موقت جمعیتهای آسیب دیده ناشی از زلزله انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفته است. بر این اساس، ابتدا مدل مفهومی طراحی و کلیه لایه های داده های مورد نیاز برای ایجاد پایگاه دادههای مکانی اعم از لایه های تاسیسات، خدمات شهری و شریانهای حیاتی و همچنین خصوصیات و ویژگیهای طبیعی منطقه اصلی میگردد

کلیدواژه ها:

اسکان موقت ، برنامه ریزی ، مدیریت بحران ، مکانیابی ، زلزله ، سامانه اطلاعات جغرافیایی