استفاده از رویکرد جنبه گرایی در بهبود کیفیت برنامه های اتوماسیون صنعتی

با پیچیده تر شدن سیستم های رایانه ای مدرن، دغدغه های خاصی کل معماری نرم افزار را در بر می گیرد. هنگامی که این دغدغه ها در وظایف و اطلاعات سیستمی با یکدیگر تلاقی می کنند، عموما از آنها به عنوان دغدغ های متلاقی یاد می شود. روش غالب توسعه نرم افزار، یعنی شیء گرایی، کدی با تکرارهای زیاد و قابلیت توسعه و نگهداری اندک ارائه می دهد. برنامه نویسی جنبه گرا پاسخیی است برای افزایش کیفیت نرم افزار، که از مرحله مهندسی نیازمندی ها تا آزمون سیستم را پشتیبانی می کند . در این رویکرد از واحود پیمانه بندی جدیدی به نام جنبه برای جداسازی دغدغه ها استفاده می شود. امروزه اکثر برنامه های موجود در حووزه صنعت به دلیل وجود همین دغدغه های مداخله ای، قابلیت توسعه و نگهداشت پذیری پایینی دارند . در این پژوهش ضمن معرفی یک روش جنبه کاوی ترکیبی نیمه خودکار، دغدغه های متقاطع درون برنامه های سطح دو اتوماسیونصنعتی به کمک این روش مشخص گردید و توسط ابزارهای پیاده سازی جنبه ها در چارچوب دات نت اصلاحات لازم در کد منبع سیستم موجود انجام پذیرفت، که طبق معیارهای اندازه گیری کمی و کیفی نرم افزار، شاهد افزایش خوانایی کد به دلیل کاهش خطوط برنامه و بهبود توسعه پذیری و قابلیت نگهداری سیستم ها به دلیل افزایش پیمانه بندی آن بودیم.

کلیدواژه ها:

جنبه گرایی ، جنبه کاوی ، دغدغه های متقاطع ، مهندسی نرم افزار جنبه گرا ، کیفیت نرم افزار ، اتوماسیون صنعتی