بررسی رابطه بین عجین شدن با شغل و کیفیت زندگی کاری کارکنان بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی کرمان

هدف از این مقاله بررسی رابطه بین عجین شدن با شغل و کیفیت زندگی کاری کارکنان بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی کرمان می باشد. روش تحقیق، توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری تحقیق، کلیه کارکنان ( اعم از رسمی، پیمانی و قراردادی) شاغل در بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی و درمانی کرمان در سال 1391 می باشند که با استفاده از روش نمونه گیری طبقهای تصادفی، 354 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات در این تحقیق، دو پرسشنامه استاندارد 26 سوالی کیفیت زندگی کاری والتون و پرسشنامهی20 سوالی عجین شدن با شغل می باشد که روایی پرسشنامه عجین شدن با شغل 853/0 و کیفیت زندگی کاری 92/0 می باشد. برای محاسبه قابلیت پایایی ابزار اندازه گیری از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد که مقدار آن برای پرسشنامه عجین شدن با شغل 759/0 و برای پرسشنامه کیفیت زندگی کاری 705/0 به دست آمد. جهت بررسی رابطه بین متغیرهای تحقیق از ضریب همبستگی پیرسون استفاده گردید. نتایج حاصل از آزمون فرضیات تحقیق نشان داد که بین عجین شدن با شغل و کیفیت زندگی کاری با تمامی ابعاد آن در بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی و درمانی کرمان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. امروزه محققان مباحث نیروی انسانی پی برده اند که نیروی انسانی واجد شرایط و ماهر عامل با ارزش و سرمایه ای بی پایان در جهت رشد و توسعه ی سازمان ها و کشورها هستند. به طوری که نیم قرن گذشته بخش قابل توجهی از پیشرفت کشورها ی توسعه یافته مرهون تحول در نیروی انسانی کارآزموده آن ها بوده است. اگر درگذشته کار، سرمایه ، زمین عوامل اصلی تولید به حساب می آمدند امروزه تغییرات فناوری ، نیروی انسانی وافزایش بهره وری به عنوان عوامل رشد و توسعه تلقی می شوند.

کلیدواژه ها:

عجین شدن با شغل ، کیفیت زندگی کاری ، کارکنان